Πριν από πολλές μέρες πήγα στο υποθηκοφυλακείο της Αθήνας και ζήτησα να κοιτάξω το βιβλίο των υποθηκών. Άνοιξα τυχαία μία σελίδα και βρήκα τυχαία ένα ακίνητο 70 τετραγωνικών στην οδό Πάτμου στην Κυψέλη. Πάνω του είχαν γραφτεί την ίδια χρονιά το 2006 από τρείς διαφορετικές τράπεζες συνολικές υποθήκες 237.000 ευρώ. Δεν γνωρίζω σε ποιά αξία περνούν οι τράπεζες που έδωσαν τα δάνεια για την αξία του ακινήτου που δεν κοστίζει σήμερα πάνω από 50.000 ευρώ, σχεδόν 5 φορές λιγότερο.

Αναρωτιέμαι όμως ποιός επόπτευε την ποιότητα των χαρτοφυλακίων των Τραπεζών το 2006, πώς την επόπτευε και πώς εφαρμόζονταν οι κανόνες εποπτείας που η ίδια η εποπτική αρχή, δηλαδή η Τράπεζα της Ελλάδος καθόριζε. Και δεν είναι το μόνο χαρτοφυλάκιο για το οποίο έχει ευθύνη η ΤτΕ, ευθύνη την οποία δεν έχει αποδεχθεί πλήρως ακόμα καθώς τύπος, ΜΜΕ (ελέω δανείων), κόμματα και κοινωνικοί εταίροι σιωπούν. Θυμίζω ακόμα ότι το 2008 όλοι σχεδόν οι εκπρόσωποι των φορέων αυτών επαναλάμβαναν στερεότυπα την κενή πραγματικού περιεχομένου φράση ότι στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών δεν υπάρχουν τοξικά δάνεια, λες και γνώριζε κάποιος από όλους αυτούς κάτι για την πραγματική ποιότητα των δανείων.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, ο κεντρικός αυτός θεσμός της Ελληνικής Δημοκρατίας διαχειρίζεται ακόμα τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων. Η αξία της περιουσίας αυτής θα έπρεπε να έχει προσαρμοσθεί στις τιμές αγοράς έτσι ώστε να αποτυπώνεται ακριβώς η πραγματική περιουσία των ταμείων. Ποιές παραλείψεις στην σύμφωνη με την αγορά αποτίμηση των ομολόγων έχουν σημειωθεί και ποιοί αξιωματούχοι έχουν την ευθύνη αυτής της έλλειψης προσαρμογής και απεικόνισης είναι ένα θέμα που αφορά τις διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων που κατέχουν τα ομόλογα. Αλλά όχι μόνο αυτών.

Του Τάσου Τέλλογλου

Πηγή: protagon.gr