Σας συμβουλεύω να μη βολευτείτε με την εξήγηση του «ψεύτικου πένθους»! Ότι δηλαδή πρόκειται για εντεταλμένους και πρόθυμους καθεστωτικούς ή για πανεθνική θεατρική παράσταση μπρος στην αμείλικτη κρατική τρομοκρατία. Το έψαξα, μέσω των σχολίων στο youtube και σε αρθρογραφία και –δυστυχώς- φαίνεται να είναι κάτι απείρως χειρότερο, τραγικότερο. Οι Βορειοκορεάτες μπορεί να οδηγούνται στα αγάλματα και τις εικόνες του εκλιπόντος «Θεού» συντεταγμένοι αλλά, δυστυχώς, θρηνούν στ’ αλήθεια. Γεννιούνται, μεγαλώνουν και πεθαίνουν σε μια χώρα–στρατόπεδο όπου εκπαιδεύονται να ταυτίζουν την επιβίωσή τους, την ίδια τους την ύπαρξη, με αυτήν του στρατοπεδάρχη, του «πατέρα» ή «μεγάλου ηγέτη» όπως αποκαλούσαν, τον πεθαμένο και όχι ακόμη ενταφιασμένο, Κιμ Γιονγκ Ιλ.
Τι να φοβούνται άραγε με την ορφάνια τους; Μια εισβολή των «διαβόλων» απ’ έξω που τους σφίγγουν τη θηλιά; Μη στερηθούν το λιγοστό συσσίτιο; Έναν άγνωστο κόσμο που οι περισσότεροι τον φαντάζονται όπως τον ζωγραφίζει η προπαγάνδα;
Πώς έχουν μάθει αυτά τα απομονωμένα 24 εκατομμύρια συνανθρώπων μας να αντιλαμβάνονται αυτό το άγνωστο τους σύμπαν; Πώς προέκυψε αυτή η τερατογένεση; Από τη διαίρεση που επέβαλε το αποτέλεσμα ενός σκληρού πολέμου-εγκαινίων του ψυχρού πολέμου; Η ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του λαού; Η ιδιοτελής αρωγή των κρατών – τροφών Κίνας και Ρωσίας; Η εσωτερική συσπείρωση του τρόμου που επέβαλαν οι σκληρές κυρώσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους; Όλα αυτά μαζί;
Ένα «κομμουνιστικό βασίλειο» με κληρονομική διαδοχή! Ο επόμενος «πατέρας του έθνους» θα είναι ο γιός Κιμ Γιονγκ Ουν, αν το γράφω σωστά, ηλικίας πάνω από 20 και κάτω από 30 –δεν πουλάω πνεύμα, έτσι το δίνουν- με σπουδές στην Ελβετία! Γιατί Ελβετία; Ίσως για να αποκτήσει βαθιές γνώσεις στα νομίσματα δεδομένου ότι, εκτός των άλλων, μπορεί να πρέπει να «τρέξει» και το τελειότερο παραχαρακτήριο δολαρίων στον κόσμο. Υπάρχει κι άλλος μεγαλύτερος αδελφός που τον προόριζαν για διάδοχο αλλά τον πιάσανε το 2001 στην Ιαπωνία με πλαστό διαβατήριο της Δομινικανής Δημοκρατίας να ψάχνει για να πάει στην… Ντίσνεϋλαντ [να και κάτι λογικό]! Το ένα στα τρία παιδάκια στην Β. Κορέα πάσχει από χρόνιο υποσιτισμό, ενώ ο μακαρίτης είχε αδυναμία στους ζωντανούς αστακούς, στα γαλλικά κρασιά, τον Μαικλ Τζόρνταν, τις ταινίες «δράσης» [Γκοντζίλα, Παρασκευή και 13, Ράμπο, καράτε κλπ] και πολλά άλλα παρόμοια. Αυτό που αφορά ιδιαίτερα εμάς, τους «εκτός», είναι ότι η Β. Κορέα μαζί με την πείνα, τον «σοσιαλισμό» και τους καλτ δικτάτορες έχει και πυρηνικά όπλα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα εξωτερικευτεί, με έναν τυχοδιωκτικό τρόπο, κάποια αμφισβήτηση της προκαθορισμένης διαδοχής.
Ίσως όμως το πιο τραγελαφικό, από πολιτική και ιστορική άποψη, είναι πως όλα αυτά συμβαίνουν στο όνομα του μαρξισμού και του σοσιαλισμού! Πως δηλαδή, μια μεγαλειώδης απόπειρα ιδιοφυιών στοχαστών του 19ου αιώνα, να οραματιστούν μια κοινωνία ελεύθερων και χειραφετημένων πολιτών, κατάντησε να χρησιμοποιείται και να ευτελίζεται από συστήματα εξουσίας που έχουν οδηγήσει τις κοινωνίες τους, από πολλές απόψεις, πίσω από δουλοκτητικά βασίλεια της εποχής του χαλκού. Πάντως το ΚΚΕ, στα πλαίσια της κομμουνιστικής αλληλεγγύης, έστειλε συλλυπητήριο μήνυμα στο «κόμμα εργατών της Κορέας».
Του Θανάση Σκόκου
Πηγή: protagon.gr
