Σε μαζική έξοδο μετατρέπονται οι αποχωρήσεις των τελευταίων ετών Ελλήνων εφοπλιστών από το Λονδίνο, δημιουργώντας μια μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να προσελκύσει ναυτιλιακές επιχειρήσεις,
η οποία όμως μένει ανεκμετάλλευτη. Η υψηλή κατ’ αποκοπή φορολογία που είχε εισαγάγει για τους μη μόνιμους κατοίκους η κυβέρνηση των εργατικών, η έλλειψη βάθους του λονδρέζικου χρηματιστηρίου
για ναυτιλιακές και η στροφή της βιομηχανίας προς την Ασία έχουν οδηγήσει σε φυγή δεκάδες γραφεία.
Όμως ενώ η Αθήνα θα μπορούσε να αδράξει την ευκαιρία συγκεντρώνοντας την πλειοψηφία των παραγωγών αυτών ξένου συναλλάγματος, αναλώνεται εδώ και χρόνια σε ατέρμονες συζητήσεις για το εάν θα επανιδρυθεί το υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας που κατήργησε ο Γιώργος Παπανδρέου και αδυνατεί να παρουσιάσει ικανοποιητικό θεσμικό πλαίσιο για την ναυτική εκπαίδευση (λείπουν εκπαιδευμένοι ναυτικοί) και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής σημαίας.
Θεατές στο ίδιο έργο όσοι ασχολούνται με τον κλάδο, που άμεσα και έμμεσα συντηρεί -ακόμα και τώρα που η κρίση στις ναυλαγορές κορυφώνεται- περισσότερες από 200.000 θέσεις εργασίας στην ελληνική οικονομία, παρακολουθούν παράλληλα και την μεταφορά μεγάλου μέρους των δραστηριοτήτων της ναυτιλίας που μέχρι τώρα είχαν εδώ την έδρα τους στην Σιγκαπούρη, το Χόνγκ Κονγκ και την Κίνα.
Την ίδια ώρα στη Βρετανία η κυβέρνηση Κάμερον εξαγγέλλει ελάφρυνση των φορολογικών μέτρων για τους μη μόνιμους κατοίκους (μέτρα που επιβληθήκαν κυρίως για να φορολογηθούν αρχικά οι χιλιάδες Ρώσοι επιχειρηματίες που πλημμύρισαν το Λονδίνο).
Όμως τα προβλήματα του Λονδίνου είναι βαθύτερα. Όσες ελληνικές ναυτιλιακές επέλεξαν την εισαγωγή τους στο London Stock Exchange ή την εναλλακτική αγορά ΑΙΜ διαπίστωσαν ότι η επενδυτική βιομηχανία αδυνατεί να παρακολουθήσει τον, δύσκολο ομολογουμένως, κλάδο με αποτέλεσμα την έλλειψη επαρκούς κάλυψης των μετοχών και την δυσκολία άντλησης κεφαλαίων μέσω placements ή πώλησης μετοχών.
Έτσι έμειναν το 2010 μόνο τρεις μεγάλες εισηγμένες στο Λονδίνο. Η GoldenPort συμφερόντων του Πάρη Δράγνη, η Hellenic Carriers της Φωτεινής Καραμανλή και η Globus Maritime συμφερόντων των Φειδάκη-Καραγεωργίου.
H τελευταία τα περασμένα Χριστούγεννα αποφάσισε και υλοποίησε την έξοδο της από το AIM και την μετακόμισή της στη Νέα Υόρκη όπου εισήχθη στο Nasdaq. H ναυτιλιακή στην οποία ο Γεώργιος Φειδάκης έλεγχε τότε το 62% του μετοχικού κεφαλαίου, ο Καραγεωργίου το 3,5% και ο Ιωάννης Παναγιωτόπουλος το 5,92% αποδείχθηκε ορθή στην απόφασή της αφού άντλησε τον Ιούνιο 22 εκατομμύρια δολάρια από την πώληση περεταίρω ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της.
Η κ. Φωτεινή Καραμανλή έχει από την άνοιξη αναφερθεί στο ενδεχόμενο να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο επισημαίνοντας όμως πως κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει όταν οι συνθήκες στις αγορές είναι κατάλληλες και η εισηγμένη στο ΑΙΜ, Hellenic Carriers, την οποία ελέγχει αποκτήσει μεγαλύτερο εκτόπισμα. Η τελευταία, η GoldenPort του επιχειρηματία Πάρη Δράγνη, είναι εισηγμένη στο LSE και πληροφορίες αναφέρουν πως έχει επίσης προβληματιστεί από την εικόνα της Βρετανικής κεφαλαιαγοράς.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στο μεγαλύτερο εκτός Ελλάδος κέντρο του ελληνικού εφοπλισμού, στην Αθήνα αδυνατούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας και αναζητούμε φαίνεται επενδυτές άλλου είδους. Διότι σε διαφορετική περίπτωση έπρεπε να έχει αξιοποιηθεί η ευκαιρία για να επαναπατριστούν επιχειρηματίες που θα μπορούσαν να δώσουν δουλειές σε κάποιες χιλιάδες εργαζόμενους και μισθώματα στα άδεια ακίνητα που έχουν αρχίσει να γεμίζουν την πόλη.
Υπολογίζεται πως περισσότεροι από 2 στους 10 πλοιοκτήτες που είχαν έδρα στο Λονδίνο έχουν φύγει τα τελευταία λίγα χρόνια αλλά δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα. Η Νέα Υόρκη, με μια Wall Street που σπεύδει να καλύψει κάθε εισηγμένη, μπορεί να εξασφαλίσει πρόσβαση σε φτηνά κεφάλαια -τουλάχιστον όταν οι συνθήκες είναι καλύτερες από ότι σήμερα- και στέλνει εκατοντάδες στελέχη της στα ναυτιλιακά συνέδρια που γίνονται ακόμα και τόσο μακριά όσο είναι για τους Αμερικανούς η Ελλάδα προσκειμένου να κλείσουν δουλειές, φαίνεται να είναι ο ένας κερδισμένος ενώ παράλληλα η Ασία αναδεικνύεται πλέον ο δεύτερος καθώς προσελκύει ακόμα και τους πιο διστακτικούς επιχειρηματίες.
Ούτε συζήτηση ασφαλώς για εισαγωγή ναυτιλιακών στο ΧΑ, αφού πλέον το χαρτί αυτό κάηκε από την συγκυρία. Όμως όταν η ναυτιλία διένυε τα χρυσά χρόνια της, έβγαιναν δισεκατομμύρια από τις ναυλαγορές και η ελληνική οικονομία είχε γίνει η μεσογειακή τίγρης, ακόμα και τότε όλοι φοβήθηκαν να ανοίξουν τις πύλες της κεφαλαιαγοράς γιατί ο κλάδος έχει εν γένει δυσκολίες που δύσκολα μπορούν, πράγματι, να παρακολουθήσουν οι μικρομέτοχοι. Τα ξένα κεφάλια όμως και οι investment bankers μπορεί να είχαν κάνει τότε απόβαση στον Πειραιά. Το Όσλο όμως που δεν φοβήθηκε είναι σήμερα το δεύτερο μεγαλύτερο χρηματοοικονομικό κέντρο της ναυτιλίας.
Αμφίβολο αν η Ελλάδα θα έχει εντός αυτής της γενιάς μια δεύτερη ευκαιρία. Στο μεταξύ όμως είναι κρίμα να μην γίνουν όσα είναι δυνατά για να αρχίσει και πάλι να υψώνεται η ελληνική σημαία και να δοθούν δουλειές σε χιλιάδες νέους.
Πηγή: capital.gr
