Μήπως τελικά η σημερινή πολιτική, την οποία προσπαθούν να ασκήσουν οι πολιτικοί της χώρας μας, την κάνανε να μοιάζει με παιχνίδι; Και λέγοντας παιχνίδι νομίζω καταλαβαίνουν όλοι τι ακριβώς εννοώ. Εξάλλου όλοι ήμασταν κάποτε παιδιά. Βέβαια για να μην παρεξηγούμαστε ο καθένας μπορεί να νιώθει όσο παιδί θέλει αλλά να μην φέρεται ως παιδί διότι αυτό οδηγεί κάποιες φορές σε λάθος καταστάσεις, με κακές συνέπειες για το μέλλον.

Και το λέω αυτό καθώς από τα τελευταία γεγονότα φαίνεται ότι πολλοί έχουν μείνει παιδιά, βλέποντας τις γνωστές φυσιογνωμίες του ΓΑΠ και του Α. Σαμαρά. Λοιπόν, μήπως την κυβέρνηση «εθνικής σωτηρία», συνεργασίας, εθνικής ενότητας και ούτω καθεξής την κατάντησαν τελικά ένα ακόμη πολιτικό παιχνίδι;

Αναρωτιέστε όλοι τι εννοώ; Εννοώ πως φτάσαμε στο σημείο, να τους αφήνουμε να παίζουνε, σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο. Εδώ και 3 μέρες (για να μην πω εδώ και χρόνια), για την ακρίβεια από την Παρασκευή το βράδυ ενώ ο όλος κόσμος αγωνιά για το μέλλον και την τύχη του, οι 2 πολιτικοί αρχηγοί της κυβέρνησης και την αντιπολίτευσης «παίζουν», κάνοντας συν της άλλης και πείσματα. Μετά, λοιπόν, από 3 μέρες ταλαιπωρία, είχαν την καλή διάθεση να αφήσουν τα πείσματα, ο μεν να αφήσει την «καρέκλα» ο δε αποφάσισε να συνεργαστεί, ώστε να βρεθεί μια λύση. Αφού λοιπόν παίξανε με την τύχη μας γενικά, τώρα εξειδικεύσανε το παιχνίδι σε συγκεκριμένο τύπου παίγνιο… γνωστό ως πάζλ. Το “πάζλ” της νέας κυβέρνησης. Ποια θα είναι η σύσταση και η δομή του; Ποιοι θα είναι αυτοί τελικά που θα παραμείνουν στις θέσεις τους και ποιοι θα βρεθούν εκτός της νέας κυβέρνησης συνεργασίας;

Με λίγα λόγια και μεταφορικά μιλώντας πάντα, αυτό που έπρεπε να κάνουν και κάνουν εδώ και ώρες είναι απλά να πάρουν τα κομμάτια (τα διαθέσιμα) και να βρουν τη σωστή θέση τους, εκεί που το κάθε κομμάτι έρχεται και εφάπτεται με το άλλο, όπως ακριβώς στα πάζλ, έτσι ώστε να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας συνεννοήσιμη και αποτελεσματική. Ελπίζοντας ότι όλο αυτό δεν θα χειροτερεύσει τα πράγματα αλλά θα δώσει την επικείμενη λύση (ψήφιση δανειακής σύμβασης άρα μη έξοδος από το ευρώ), καθώς ΤΗΝ λύση στα «πάντα» θα την δώσουν οι εκλογές μάλλον των Φεβρουάριο, όπως πολλά από τα κόμματα θέλουν να πιστεύουν.

Τώρα που το καλοσκέφτομαι και η ίδια αναρωτιέμαι: δηλαδή μέσα από ένα τέτοιο παιχνίδι μπορεί η Ελλάδα να σωθεί και να έχει μέλλον;;;; Λέτε τελικά να συμβεί κάτι τέτοιο; Μα πόση ανοχή και κουράγιο έχει τελικά ο ελληνικός λαός………….;;;;