Μετά από δύο εβδομάδες γεμάτες από ίντριγκα και παλινωδίες, αργά χθες το βράδυ έγινε γνωστό ότι η Ελλάδα θα λάβει την 6η δόση του πρώτου δανείου «με πολιτικά κριτήρια».
Ανώτατη πηγή της Κομισιόν και υψηλά ιστάμενη πηγή του βελγικού υπουργείου οικονομικών που βρέθηκαν στο Στρασβούργο,
όπου συνεδρίασε το κολέγιο των επιτρόπων, ανέφεραν ότι οι εταίροι και το ΔΝΤ προσανατολίζονται σε αυτή τη λύση, γνωρίζοντας τα προβλήματα, «ώστε να δοθεί πίστωση χρόνου» σε όλες τις πλευρές.
Η πηγή που ενημέρωσε το real.gr επεσήμανε ότι τόσο ο πρόεδρος της Κομισιόν, όσο και οι επίτροποι που ήταν σε ανοικτή γραμμή με τις πρωτεύουσες τους, κατανοούν πως «η Ελλάδα δεν επιτυγχάνει στους στόχους» και «δεν έχει τώρα τη δυνατότητα να παράξει αποτελέσματα». Όμως, «επειδή οι συζητήσεις για το μέλλον του ελληνικού προγράμματος συνεχίζονται» και «ουδείς έχει καταλήξει σε ένα βιώσιμο πλαίσιο άλλο από την απόφαση της 21ης Ιουλίου», πρέπει να δοθεί πολιτικός χρόνος.
Η «αίσθηση» που φέρεται να μετέφερε ο ίδιος ο πρόεδρος Μπαρόζο στο κολέγιο, αντανακλά και την άποψη που επικράτησε και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Το ΔΝΤ και τα πιο καχύποπτα μέλη του ΔΣ, ακόμα, όπως η Βραζιλία, φαίνεται να συμμερίζονται την αμερικανική εισήγηση ότι «πιστωτικό γεγονός με την Ελλάδα αναμένεται να βυθίσει την εύθραυστη παγκόσμια οικονομία στην ύφεση». Ο πρόεδρος Ομπάμα προσωπικά απεύχεται μια τέτοια εξέλιξη σε χρονιά εκλογών και ήδη έχει αναθέσει στον υπουργό οικονομικών Τίμοθι Γκάιντνερ να μεταφέρει το μήνυμα στην ευρωπαϊκή όχθη κατά το ecofin της Πολωνίας.
Παρόλα αυτά, όσος χρόνος και αν δοθεί, το πρόβλημα παραμένει. Ούτε οι εταίροι ούτε η Κομισιόν γνωρίζουν την ακριβή μέθοδο και νομική φόρμουλα για να πετύχουν την απομείωση του ελληνικού χρέους σε «μη εθελοντική βάση», αν το πρόγραμμα της 21ης Ιουλίου δεν αποδώσει.
Για την Κομισιόν υπάρχουν τρία χρηματοδοτικά κενά:
1. το κενό από την μικρότερη του αναμενόμενου συμμετοχή των ιδιωτών στις ανταλλαγές ομολόγων,
2. τη μικρότερη άντληση κεφαλαίων από τις απομειωμένες αξίες των προς ιδιωτικοποίηση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων και
3. τη μικρότερη του αναμενόμενου μείωση των δαπανών στον ετήσιο προϋπολογισμό.
Για όλα τα παραπάνω σε ένα ουδέτερο οικονομοτεχνικά, αλλά πολιτικά ανέφικτο, σενάριο θα κληθούν να συμβάλουν οι κλασικοί δανειστές, σε ένα δε επιθετικό σενάριο θα αναζητηθεί λύση αναδιάρθρωσης του χρέους και διάσωσης των τραπεζών με μεγάλη έκθεση.
Πηγή της Κομισιόν προέκρινε χθες το σενάριο να «δοθούν τα χρήματα του ΕFSF κατευθείαν στις τράπεζες που πλήττονται από ένα σενάριο διαγραφής των απαιτήσεών τους στο ελληνικό χρέος». Ωστόσο, αυτή η λύση δεν έχει πολλούς υποστηριχτές στην πλευρά των «κοινοτικών». Επιδιώκεται ή μελετάται, όμως, από αρκετές κυβερνήσεις και κερδίζει έδαφος. Στα σχέδια επί χάρτου μελετάται η διαγραφή ως και του 50% του κεφαλαίου, κίνηση που θα καθιστούσε το υπόλοιπο ελληνικό χρέος βιώσιμο και το έργο της ελληνικής κυβέρνησης πιο εύκολο.
Σε ένα τέτοιο σενάριο η κυβέρνηση θα είχε κατά κύριο λόγο να αντιμετωπίσει ένα πρωτογενές έλλειμμα της τάξης του 0,4% για το 2012 (χρονιά που θα πρέπει να εφαρμοστεί η όποια λύση), πράγμα σημαντικά πιο εύκολο.
Οι αγορές, πάντως, φαίνεται να προεξοφλούν απώλειες, ενώ ταυτόχρονα δυσκολεύονται να ερμηνεύσουν τις δηλώσεις της κ. Μέρκελ. Στις ερμηνείες που δίνονται περιέχονται και τα παραπάνω σενάρια. Οι παράγοντες των αγορών και των τραπεζών ελπίζουν σε διευκρινίσεις μετά από την καθορισμένη τηλεδιάσκεψη Μέρκελ – Σαρκοζί – Παπανδρέου.
Οι εμπειρότεροι, πάντως, περιμένουν απλά ένα κοινό ανακοινωθέν με δύο σκέλη: αφενός, η Ελλάδα θα διαβεβαιώνει ότι θα φέρει αποτελέσματα και αφετέρου, οι εταίροι θα κάνουν τα πάντα για τη σταθερότητα και την ενότητα στη ζώνη του ευρώ. Το αν στην αλλαγή τόνου στη Γερμανία συνέβαλαν οι αμερικάνικες πιέσεις είναι άγνωστο. Αυτό που είναι βέβαιο είναι πως αργά ή γρήγορα οι εταίροι θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα των αριθμών -μετά την έκθεση της τρόικας- και εκεί οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν ευνοούν «συντηρητικές λύσεις».
Πηγή: real.gr
