Με ένα δελτίο τύπου διευκρινιστικού χαρακτήρα απαντά η “Εθνική Τράπεζα” για τον ντόρο που έχει ξεσπάσει σχετικά με τις “αμύθητης” αξίας μετοχές όπως υποστηρίζει ο κάτοχός τους κ. Αρτέμης Σώρρας.
Η τράπεζα αρνείται κάθε ισχυρισμό του κ. Σώρρα, ακυρώνοτας της αξία των μετοχών λέγοντας πως έχει γίνει ειδική εκκαθάριση και πως οι μέτοχοι δεν θα πρέπει να περιμένουν τίποτα από τις μετοχές αυτές.
Το δελτίο τύπου το οποίο μπορείτε να διαβάσετε και στην επίσημη ιστοσελίδα της “Εθνικής Τράπεζας” έχει ως εξής:
Με αφορμή την πρόσφατη ανακίνηση, για μια ακόμη φορά, ενός ανύπαρκτου θέματος περί απαιτήσεων «μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής» σε βάρος της Εθνικής, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος διευκρινίζει τα εξής:
Το έτος 1932 υπεγράφη σύμβαση συγχώνευσης δι’ εξαγοράς της Τράπεζας Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Η σύμβαση αυτή εγκρίθηκε με την υπουργική απόφαση 72186/5-11-1932.
Σύμφωνα με το περιεχόμενο της σύμβασης συγχώνευσης (η οποία είχε εγκριθεί από τις Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων των δύο τραπεζών), η Εθνική Τράπεζα ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στους μετόχους της Τράπεζας Ανατολής ως τίμημα εξαγοράς το ποσό των 200 δραχμών (και όχι σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα) ανά μετοχή. Από το ποσό αυτό, οι 50 δρχ. ήταν το τίμημα εξαγοράς της πελατείας της Τράπεζας της Ανατολής (goodwill) και οι 150 δρχ. ήταν προκαταβολή έναντι του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης της Τράπεζας της Ανατολής. Η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο 1936 και το αποτέλεσμά της όχι μόνο δεν κάλυψε τις προκαταβληθείσες 150 δρχ. ανά μετοχή, αλλά άφησε και υψηλόποσο «άνοιγμα» σε βάρος της Εθνικής Τράπεζας. Έτσι, πέραν των αρχικώς καταβληθεισών 200 δρχ. ανά μετοχή, καμία άλλη καταβολή δεν έγινε, ούτε θα γινόταν στο μέλλον προς τους τέως μετόχους Τράπεζας της Ανατολής (άρθρα VI και VIII σύμβασης συγχώνευσης).
Συνακόλουθα, μετά την εξαγορά, όλες οι μετοχές της Τράπεζας Ανατολής ακυρώθηκαν και οι όποιοι νόμιμοι δικαιούχοι τους είχαν πλέον μόνο χρηματική απαίτηση από την ΕΤΕ, να λάβουν το ανωτέρω τίμημα των 200 δρχ. ανά μετοχή. Αυτές οι απαιτήσεις, όπως και κάθε άλλη χρηματική απαίτηση, υπήχθησαν στο καθεστώς του Ν.18/1944 (Νόμος Σβώλου), με τον οποίο ορίστηκε σχέση ανταλλαγής 1 νέας δρχ. για κάθε 50 δισ. προϋφιστάμενες δραχμές και, έτσι, ουσιαστικά εκμηδενίστηκαν. Επιπλέον, σε κάθε περίπτωση οι απαιτήσεις εκείνες έχουν παραγραφτεί.
Για όλα τα ανωτέρω (την ακύρωση των εν λόγω τίτλων από έτους 1932 και την εντεύθεν έλλειψη οποιασδήποτε αξίωσης κατά της Τράπεζάς μας) έχει επανειλημμένα ενημερωθεί εγγράφως από την Τράπεζα ο ενδιαφερόμενος κ. Σώρρας και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του. Επίσης, σχετική απάντηση έχει δοθεί σε ερώτημα της ΔΟΥ Πατρών.
Ποιο είναι το διαταύτα όμως:
Και οι δύο πλευρές στηρίζουν γερά τα επιχειρήματά τους και το πιο πιθανό είναι το ζήτημα να οδηγηθεί σε δικαστική μάχη ή κάποιο είδους συμβιβασμό. Το δεύτερο ενδεχομένως να αποκλείεται καθώς από τα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν στην ιστοσελίδα του κ. Τριανταφυλλόπουλου και στην ellasneverdie μία τέτοια κίνηση ήδη έγινε από την τράπεζα, την οποία όμως η άλλη πλευρά αρνήθηκε.
Ερωτήματα όπως ο λόγος που η τράπεζα δεν προσκομίζει το αμφιλεγόμενο ΦΕΚ της εκαθθαρίσεως είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ζήτημα, όπως και το γεγονός ότι έχουν βγει στην δημοσιότητα συμβολαιογραφικές πράξεις με τον συμβιβασμό που επιχείρησε η τράπεζα με τον κ. Αρτέμη Σώρρα.
Όπως αποκαλύφθηκε επίσης στην σελίδα του κ. Τριανταφυλλόπουλου ο οποίος παρακολουθεί το θέμα από την αρχή, έχουν αναρτηθεί ακόμα και φωτογραφίες από συμβολαιογραφικές πράξεις σχετικές με το θέμα το οποίο όσο περνάνε οι μέρες παίρνει όλο και περισσότερες διαστάσεις.
Θα περιμένουμε υπομονετικά να δούμε την εξέλιξη του όλου θέματος και την τελική έκβαση του ζητήματος. Αξιοσημείωτο είναι ότι ιστοσελίδες του εξωτερικού ακόμα δεν έχουν αναφέρει κάτι σχετικό όπως μία ανακοίνωση ή ένα δελτίο τύπου , ενώ μερικά ξενόγλωσσα blog την παρουσιάζουν ως “μία ωραία ιστορία”
Το δελτίο τύπου μπορείτε να το βρείτε εδώ: nbg.gr
