Το λαϊκό ρητό λέει ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Ξανά και ξανά προς τη δόξα τραβά. Μας λένε ότι πάντα βρίσκεται κάποιος, που την ύστατη ώρα, μας τον στέλνει ο θεός και σώζει αυτή χώρα και το λαό της από μια βέβαιη καταστροφή.

Προσωπικά δεν ξέρω αν συμφωνώ με το ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Νομίζω ότι πεθαίνει και παραπεθαίνει, απλά δεν έχει πεθάνει μέχρι τώρα για να δούμε αν μπορεί να αναστηθεί.

Επίσης αμφιβάλω για τον αν ο θεός μάς έχει πάρει με καλό μάτι. Είμαστε μερικές χιλιάδες χρόνια σαν λαός πάνω σε αυτή τη γη και αριθμούμε μόνο 10 εκατομμύρια ψυχές.

Ο Φοίνικας, αναφέρει ο Ηρόδοτος, έχει την μοναδική ικανότητα να αναγεννιέται από τις στάχτες του. Όταν φτάσει σε μία ορισμένη ηλικία και θέλει να ανανεωθεί, παραδίδεται στις φλόγες χρησιμοποιώντας ιερά και εξαγνιστικά βότανα. Ο Φοίνικας πεθαίνει και αναγεννιέται μόνος του. Είναι πάντα ένας κάθε φορά και κατέχει εξαιρετικές δυνάμεις, εκτός από τη μοναδική του ικανότητα να είναι αθάνατος. Με λίγα λόγια, ο Φοίνικας είναι σαν την Ελλάδα, επανέρχεται ξανά και ξανά και προς τη δόξα τραβά! Επίσης, σαν την Ελλάδα και τους πολίτες της, έχει τάση για αυτοκαταστροφή.

Η παράδοση αναφέρει ότι ο Φοίνικας έχει εξαιρετική φωνή και όταν τραγούδαγε, ακόμα και ο Ήλιος σταμάταγε το άρμα του για να τον απολαύσει. Παρομοίως, η Ελλάδα είναι η γενέτηρα του δυτικού πολιτισμού και κατά καιρούς όλος ο κόσμος σταματά και μας ακούει και μας θαυμάζει. Η καλύτερη μετοχή στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι η κληρονομιά που έχουμε παραλάβει από τους αρχαίους ημών προγόνους. Ακόμα εισπράττουμε μέρισμα μετά από 3000 χρόνια!

Η Φιλική Εταιρεία χρησιμοποίησε τον Φοίνικα ως σύμβολο του Ελληνικού κράτους. Ο Α. Υψηλάντης στη σημαία του Ιερού Λόγου και ο Καποδίστριας τον καθιέρωσε ως επίσημο έμβλημα του κράτους και τον απεικόνισε πάνω στα νομίσματα και τις κρατικές σφραγίδες.

Βέβαια στη συνέχεια ήρθε ο Όθωνας και τα κατήργησε όλα αυτά, διότι αποδείχτηκε ότι δεν αρκεί να έχεις σαν κρατικό έμβλημα ή σαν νόμισμα τον Φοίνικα, θα πρέπει να παίρνεις μέτρα που να έχουν νόημα και αποτέλεσμα, προκείμενου να πετύχεις τον σκοπό σου και να μπορείς να ξαναγεννηθείς σαν τον Φοίνικα.

Γενικά έχω την αίσθηση ότι ο μέσος πολίτης γνωρίζει ότι τα πράγματα είναι χάλια, αλλά πιστεύει (ελπίζει) ότι κάποιος θα έρθει, αργά ή γρήγορα και θα σώσει αυτή τη χώρα. Πιστεύει δηλαδή περισσότερο στην ανάσταση του Λαζάρου παρά στην αναγέννηση του Φοίνικα. Ως εκ τούτου, έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στη θεία πρόνοια και σε κάποιο θαύμα, παρά στη λογική των αρχαίων, που θα σας αποδείξω πιο κάτω είναι πιο ορθή.

Όλες οι κρατικές οντότητες έχουν τις ίδιες ιδιότητες με τον Φοίνικα. Περνάνε περιόδους ακμής και παρακμής και παραδίδονται στις φλόγες και αναγεννιούνται. Πόλεμοι, πληθωρισμός, πολιτική αστάθεια και πολλοί άλλοι λόγοι είναι η αιτία της παράδοσης πολλών χωρών στις φλόγες, έπειτα από μια μακράν περίοδο ακμής.

Η Γερμανία ίσως είναι το πιο λαμπρό παράδειγμα στη σύγχρονη ιστορία. Κυριολεκτικά αναγεννήθηκε από τις στάχτες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου (με την βοήθεια βέβαια των Αμερικανών) και κανένας δεν θα πίστευε πριν από 50 χρόνια ότι θα έφτανε εδώ που είναι σήμερα.

Το πιο κάτω διάγραμμα δείχνει το κατά κεφαλήν παραγόμενο ΑΕΠ της Αργεντινής. Η Αργεντινή επίσης αναγεννήθηκε από τις στάχτες. Αντί όμως για ιερά και εξαγνιστικά βότανα, χρησιμοποίησε περισσευούμενο κερδοσκοπικό κεφάλαιο για καύσιμο.

Το διάγραμμα είναι από την Nomura και μας δείχνει ότι μετά το Default της Αργεντινής, το κατά κεφαλήν προϊόν της χώρας (σε δολάρια όχι σε τοπικό νόμισμα) άρχισε να ανεβαίνει και σήμερα, 10 χρόνια περίπου μετά από αυτό το default, το παραγόμενο προϊόν της χώρας αυτής είναι διπλάσιο από την προ default εποχή. Όλα αυτά παρ΄ όλο που το νόμισμα είχε υποτιμηθεί κατά 70% περίπου.

Μια αναδιάρθρωση (κούρεμα) δεν είναι το τέλος του κόσμου και ούτε είναι αίτια για να γίνει κάποιος πιο φτωχός. Στην περίπτωση της Αργεντινής, αποδείχτηκε ότι ήταν η αιτία για να διπλασιαστεί το παραγόμενο ΑΕΠ. Βέβαια πολλοί θα πουν ότι δεν έχουμε σχέση με την Αργεντινή διότι εκεί το νόμισμα υποτιμήθηκε κτλ κτλ κτλ.

Η απάντηση είναι ότι το νόμισμα δεν έχει καμία σημασία, όταν είσαι μπανανία σαν την Ελλάδα. Είτε έχεις σκληρό είτε μπανανίστικο νόμισμα (όπως η πρώην δραχμή) δεν έχει καμία διαφορά.

Ενθυμήστε δηλαδή τι είμαστε με την δραχμή. Ήμασταν ανταγωνιστικοί; Ή μήπως είχαμε πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό ή στις τρέχουσες συναλλαγές. Ελλείμματα είχαμε και τότε, απλά η δραχμή απορροφούσε ορισμένους κραδασμούς, με αντάλλαγμα όμως (δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα) την μείωση της αγοραστικής μας δύναμης και κατ΄ επέκταση του βιοτικού μας επιπέδου.

Όπως ο Φοίνικας στην αρχαιότητα (εν μυθολογίας) έτσι και σήμερα, για να αναγεννηθεί η Ελλάδα θα πρέπει πρώτα να παραδοθεί στις φλόγες. Η διαφορά όμως είναι αντί για ιερά και εξαγνιστικά βότανα, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για καύσιμο το σημερινό πολιτικό σύστημα (και όσοι το απαρτίζουν) και η πλουτοκρατία της μεταπολίτευσης (τράπεζες και λοιποί διαπλεκόμενοι).

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάποτε θα έρθει η στιγμή που θα τραγουδάμε και όλοι θα μας ακούνε. Πρώτα όμως θα πρέπει να παραδοθούμε στις φλόγες και να απαγκιστρωθούμε από το σημερινό πολιτικό σύστημα με τους σημερινούς ανίκανους και ανεπαρκείς πολιτικούς και το διαπλεκόμενο αεριτζίδικο κεφάλαιο που την αποτελούν.

Κάτι τέτοιο απαιτεί ένα διαφορετικό πολιτικό οργανόγραμμα και ένα δημοκρατικό πολίτευμα και ένα διαφορετικό σύνταγμα. Μέχρι να γίνουν όμως αυτές οι αλλαγές, θα συνεχίσουμε να καίμε σαν τον Φοίνικα, χωρίς όμως ποτέ να αναγεννηθούμε.

Του Γιώργου Καισάριου

Πηγή: capital.gr