Αυτοεκτίμηση είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας, η εικόνα που έχουμε για εμάς η οποία χτίζεται από σκέψεις σχετικά με το ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να πετύχουμε και πόσο αξίζουμε την αγάπη των γύρω μας.

Σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, αγωνιζόμαστε να βελτιώσουμε αυτή την εικόνα, να αυξήσουμε τις ικανότητές μας και να αισθανθούμε ότι είμαστε σημαντικοί.

Με άλλα λόγια, αγωνιζόμαστε να φτάσουμε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε, την εικόνα του «ιδανικού εαυτού». Όταν αυτό που είμαστε απέχει πολύ από αυτό που θα θέλαμε να είμαστε, πέφτουμε στην παγίδα της χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Ποιες είναι, όμως, οι ενδείξεις της χαμηλής αυτοεκτίμησης;

«Όλοι οι άλλοι είναι καλύτεροι από μένα». Αισθήματα κατωτερότητας. Τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση αναφέρονται συχνά στον εαυτό τους με αρνητικούς χαρακτηρισμούς και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα θετικά τους στοιχεία. Κριτικάρουν συνεχώς τον εαυτό τους για κάθε λάθος και έχουν την τάση να είναι αυτοκαταστροφικοί.

«Πως πρέπει να γίνω για να μ’ αγαπάς;». Βασίζονται στη γνώμη των άλλων, για να αποδεχθούν τον εαυτό τους και εμφανίζουν υπερβολική ανησυχία σχετικά με το τι σκέφτονται οι άλλοι για αυτούς ή μήπως ενοχλήθηκαν από τις πράξεις τους. Παρουσιάζουν έντονη ανάγκη για αποδοχή και υποστήριξη, για να μπορέσουν να εκτιμήσουν τις ικανότητές τους.

«Σημασία έχει, εσύ να είσαι ευτυχισμένος…». Έντονη τάση να ευχαριστήσουν τους άλλους. Νιώθουν καλά μόνο όταν κάνουν τους γύρω τους ευτυχισμένους παραμελώντας τις προσωπικές τους ανάγκες.

«Σίγουρα θα πάρω τη λάθος απόφαση…». Παρουσιάζουν έλλειψη προσωπικών ορίων. Αφήνουν τους άλλους να παρεμβαίνουν στη ζωή τους και να παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό τους.

«Το ξέρω ότι θα αποτύχω…». Φόβος να αντιμετωπίσουν νέες καταστάσεις ή αλλαγές. Έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό τους ότι θα τα καταφέρουν. Έντονη ανασφάλεια που έχει ως αποτέλεσμα να μην παίρνουν πρωτοβουλίες, έχοντας τη βεβαιότητα ότι θα αποτύχουν. Αυτή η σκέψη τους κάνει να είναι παθητικοί, καθώς βλέπουν ακόμη και τις πιο απλές εργασίες ως πολύ μεγάλες και απειλητικές.

«Απέτυχα σε αυτή την προσπάθεια, άρα είμαι ανίκανος…». Υπερβολικές αντιδράσεις στην απόρριψη ή την αποτυχία. Είναι απαραίτητο για αυτούς να είναι τέλειοι, αλλά αντιλαμβάνονται ότι απέχουν πολύ από την τελειοποίηση του εαυτού τους. Αυτό τους οδηγεί σε συναισθήματα κατάθλιψης και υπερβολικού άγχους, τα οποία κάνουν την εμφάνισή τους μέσω ψυχοσωματικών προβλημάτων (πονοκέφαλοι, έλκος, αϋπνίες κτλ), επηρεάζοντας την καθημερινή λειτουργικότητά τους.

«Έχεις δίκιο. Δεν κάνω τίποτα σωστά!». Είναι υπερευαίσθητοι στην κριτική. Δεν δέχονται την κριτική ακόμα και όταν είναι εποικοδομητική, επειδή δημιουργεί δυσβάσταχτο άγχος. Επηρεάζονται πολύ από τα αρνητικά σχόλια των άλλων, καθώς επιβεβαιώνεται η αρνητική εικόνα που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους.

«Δεν αξίζω να με αγαπούν». Ζητούν συνέχεια συγνώμη από τους άλλους και είναι ανίκανοι να συγχωρήσουν τον εαυτό τους για λάθη του παρελθόντος. Τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση συνήθως νιώθουν έντονα συναισθήματα ενοχής, φόβου και απόρριψης που τους αποθαρρύνουν να εκφράσουν τις πραγματικές τους ανάγκες στους άλλους για να μη τους χάσουν από τη ζωή τους.

Σίγουρα όλοι μας κάποιες στιγμές κάνουμε τις παραπάνω σκέψεις. Η εκτίμηση του εαυτού μας είναι ένα δύσκολο έργο που απαιτεί συνεχή προσπάθεια σε όλη τη ζωή μας. Το πρώτο βήμα σε αυτό το μακρύ δρόμο, είναι να συνειδητοποιήσουμε πόσο δυσλειτουργικά είναι αυτά τα πιστεύω και πόσο απειλούν την προσωπική μας γαλήνη…

Πηγή: neaarxi.com