Η χώρα μας, είναι μία χώρα που διαθέτει πολλές φυσικές ομορφιές παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τις πυρκαγιές κάθε χρόνο. Μία από αυτές είναι οι Εθνικοί μας δρυμοί οι οποίοι αποτελούν φυσικά τοπία ομορφιάς και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει πλούσια πανίδα και χλωρίδα που κατοικεί σε αυτούς. Σας τους παρουσιάζουμε έναν προς ένα για να τους γνωρίσετε και εσείς.
Εθνικός δρυμός Πάρνηθας
Η Πάρνηθα είναι βουνό της Αττικής, βόρεια της Αθήνας με συνολική έκταση 300 περίπου τ.χ. και υψηλότερη κορυφή την Καραβόλα (1.413 μ). Καλύπτεται από πεύκα στα χαμηλότερα και από έλατα στα ψηλότερα της μέρη. Αρκετές ημέρες του χειμώνα έχει χιόνι. Η Πάρνηθα έχει ανακηρυχθεί περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ένα σημαντικό της τμήμα απαρτίζει τον ομώνυμο Εθνικό Δρυμό. Η Πάρνηθα έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, αποτελεί σημαντική περιοχή για τα πουλιά (SPA) και έχει ανακηρυχθεί τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (25638/1269 απ. Υπ. Γεωργίας).
Εθνικός δρυμός Αινού – Κεφαλονιάς
Ο μικρότερος σε έκταση εθνικός δρυμός της Ελλάδας (22.400 στρέμ.). Περιλαμβάνει δύο πυρήνες: τις κορυφές του βουνού Αίνου και την κορυφή του γειτονικού βουνού Ρουδίου. Η περιφερειακή ζώνη δεν έχει προσδιοριστεί.
Βλάστηση-χλωρίδα: κύριος σκοπός ίδρυσης του εθνικού δρυμού Αίνου ήταν η προστασία του βασικού ελληνικού τύπου ελάτου, του Abies Cephalonica, που αποτελεί και το μεγαλύτερο τμήμα της βλάστησης του δρυμού (17.000 στρέμ.). Μέσα στο ελατόδασος υπάρχουν διάφορα είδη θάμνων, φρύγανα, ποώδη φυτά κ.λπ. Η χλωρίδα του Αίνου είναι εξαιρετικά πλούσια σε ενδημικά και σπάνια είδη φυτών, λ.χ. βιόλα η κεφαληνική, σκουτελάρια η κεφαληνική, πόα η κεφαληνική, Silene Ionica, κόκκινη παιώνια, το Eryssimum Cephalonicum. Στο Ρούδι, στα ΒΔ του κύριου όγκου του Αίνου, υπάρχουν πολλοί θαμνώνες από πουρνάρια, κουμαριές, σχοίνους, χρυσόξυλα κ.λπ.
Εθνικός δρυμός Σαμαριάς Κρήτης
Βρίσκεται στα Λευκά Όρη της δ. Κρήτης. εκτείνεται από τη θέση Ξυλόσκαλο (βόρεια είσοδος του εθνικού δρυμού) ως τον όρμο της Αγίας Ρούμελης (νότια είσοδος), μία απόσταση 16 χλμ. Περιλαμβάνει το φαράγγι Σαμαριάς -μοναδικός σχηματισμός σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου- και οριοθετείται από τις κορυφές του Ψιλαφιού (1.903 μ.), του Γκίγκιλου (2.080 μ.) και του Βολακιά (2.116 μ.) στα δυτικά και από τις κορυφές του Μελινταού (2.133 μ.) και της Ψιρίστρας στα ανατολικά. Ο πυρήνας του εθνικού δρυμού Σαμαριάς έχει συνολική έκταση 51.000 στρέμματα. Η περιφερειακή ζώνη του δεν έχει οριστεί.
Εθνικός δρυμός Οίτης
Ο Εθνικός Δρυμός της Οίτης, περιλαμβάνει το οροπέδιο των Λιβαδιών με τις κορυφές Γρεβενό και Αλύκαινα και το ψηλότερο τμήμα των βόρειων απότομων κλιτύων. Ανακυρήχθηκε το 1966, και είναι ο έκτος (από τους δέκα) κατά χρονική σειρά ανακήρυξης και ο τρίτος σε έκταση. Έχει έκταση 7.000 εκτάρια, από τα οποία τα 3.370 αποτελούν τον πυρήνα και τα υπόλοιπα 3.630 την περιφερειακή ζώνη. Προτείνεται βέβαια, μια Ευρύτερη Ρυθμιστική Ζώνη (Ε.Ρ.Ζ.), έκτασης 43.896 εκταρίων, η οποία θα περιβάλλει την περιφερειακή και θα εκτείνεται μέχρι τα όρια του ορεινού συγκροτήματος της Οίτης. Η τελευταία περιλαμβάνει δάση και δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές και άγονες εκτάσεις, ακόμη γεωργικές καλλιέργειες και οικισμούς και αποσκοπεί στην αποτελεσματικότερη προστασία ολόκληρου του ορεινού όγκου.
Εθνικός δρυμός Πίνδου (Βάλια κάλντα)
Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, είναι ο Δρυμός της ορεινής «Ζεστής Κοιλάδας», της «Βάλια Κάλντα», κατάφυτης με πεύκα και οξυές. Ο Δρυμός ιδρύθηκε το 1966, η συνολική έκτασή του φτάνει τα 7.000 εκτάρια από τα οποία τα 3.300 αποτελούν τον πυρήνα και τα υπόλοιπα την περιφερειακή ζώνη του Δρυμού.
Περιφερειακά του Δρυμού βρίσκονται τα χωριά: Βωβούσα, Περιβόλι, Κρανιά, Μηλιά, Φλαμπουράρι, Γρεβενήτι και η κωμόπολη του Μετσόβου ενώ μέσα στο Δρυμό δεν βρίσκεται κανένας οικισμός.
Κρυστάλλινα τα νερά των ποταμών του Δρυμού του Αώου και του ορμητικού παραποτάμου του, του Αρκουδορέματος. Περικυκλώνονται από τα ψηλά και απόκρημνα βουνά του ορεινού συμπλέγματος του Λύγκου με κορφές πάνω από 2000 μέτρα: Αυγό (2177 μ.), Πυροστιά (1967 μ.), Κακοπλεύρι (ή Μηλιά, 2160 μ.), Φλέγγα (2159 μ.), Τρία σύνορα (2050 μ.), Αυτιά (2082 μ.), Καπετάν Κληδή (2036 μ.), Σαλατούρα (2019 μ.), και Δίκορφο (1977 μ.).
Εθνικός δρυμός Βίκου-Αώου
Ο Εθνικός Δρυμός Βίκου – Αώου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Δυρμός των μεγάλων κορυφών. Εκτείνεται από το ορεινό συγκρότημα της Τύμφης, στο βορειοδυτικό άκρο της οροσειράς της Πίνδου. Η χαράδρα του Αώου αποτελεί το βόρειο όριο του Δρυμού, μια περιοχή άγρια και μεγαλοπρεπή. Το νότιο όριο είναι άλλη μια χαράδρα, αυτή του Βίκου με βαθιές ορθοπλαγιές και σπάνια βλάστηση. Η συνολική έκταση του Δρυμού φτάνει τα 13.000 εκτάρια.
Κάτω από τις επιβλητικές πλαγιές των βουνών χτίστηκαν οι περίτεχνες στέγες των οικισμών του Πάπιγκου, του Μονοδενδρίου και του Βίκου. Περιμετρικά του Δρυμού υπάρχουν άλλα έξι χωριά του Ζαγορίου, η Αρίστη, το Άγιος Μηνάς, η Βίτσα, το Καπέσοβο, το Βραδέτο και το Βρυσοχώρι, και εκτός Ζαγορίου η Κόνιτσα, η Καλλιθέα και η Κλειδωνιά.
Εθνικός δρυμός Σουνίου
Βρίσκεται στο νότιο άκρο της Αττικής, 50 χλμ. από την Αθήνα, βόρεια του ακρωτηρίου. Ο πυρήνας είναι μόνο 5.250 στρέμματα, ενώ η περιφερειακή ζώνη 42.500 στρέμματα και περιλαμβάνει τα χωριά Άγιος Κωνσταντίνος και Λεγρενά. Ο δρυμός αυτός παρουσιάζει κυρίως γεωλογικό και ιστορικό ενδιαφέρον λόγω των μεταλλείων που σώζονται από την ιστορική εποχή και των οικισμών της παλαιολιθικής και της νεολιθικής περιόδου, που ανακαλύφθηκαν στο σπήλαιο “Κίτσος”, 2 χλμ. από τον Άγιο Κωνσταντίνο, μαζί με απολιθώματα πολλών φυτών. Στην περιοχή του Σουνίου έχουν καταμετρηθεί 100 διαφορετικά είδη ορυκτών.
Εθνικός δρυμός Πρεσπών
Ο εθνικός δρυμός Πρεσπών βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Ελλάδας και ανήκει στο νομό Φλώρινας. Αποτελεί φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας, πρώην Γιουγκοσλαβίας και Αλβανίας. Περιλαμβάνει τα ελληνικά τμήματα των λιμνών Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα και το φυσικό ανάχωμα που τις χωρίζει και οριοθετείται από τις κορυφές των βουνών Βαρνούς (2.334 μ.) και Τρικλάριο (1.749 μ.). Ο πυρήνας έχει έκταση 49.120 στρέμματα και χωρίζεται σε δύο τμήματα: το πρώτο (49.000 στρέμ.) περιλαμβάνει το ελληνικό τμήμα της Μικρής Πρέσπας και τους γύρω καλαμιώνες, ενώ το δεύτερο περιλαμβάνει 120 στρέμματα γύρω από το εκκλησάκι του Άι-Γιώργη στο χωριό Ψαράδες, με συστάδες αιωνόβιων κωνοφόρων. Η Μικρή Πρέσπα, με μέσο υψόμετρο 853 μ. και μέγιστο βάθος 8 μ., εκτείνεται σε 48.000 στρέμ., από τα οποία τα 5.000 ανήκουν στην Αλβανία και τα 43.000 στην Ελλάδα. Μέσα σε αυτήν βρίσκονται δύο νησάκια, ο Άγιος Αχίλλειος και το Βιδρονήσι (ή Βιτρινέτσι).