Συναντήσαμε την Π. Μπουζούρη κυριολεκτικά στο τρέξιμο καθώς πρωταγωνιστεί στο Κοριολανό στο ρόλο της μητέρας του ήρωα Βολούμνια ενώ συγχρόνως βρίσκεται σε πρόβες για την Έντα Γκάμπλερ..μας μίλησε για την ψυχοσύνθεση αλλά και την δυναμική που έχουν αυτά τα δυο πρόσωπα.. και συζητώντας για το τώρα συνέστησε “ψυχραιμία”..

Ο Κοριολανός είναι η τελευταία τραγωδία του Σαίξπηρ και απ τις λιγότερο παιγμένες..πως ήρθε η ιδέα να ξαναπαρουσιαστεί..

Ήταν μια ιδέα του Αλεξάνδρου Διαμαντή την οποία δέχθηκα με πολύ μεγάλη χαρά..

Υποδύεσαι την μητέρα του ήρωα η οποία σχέση τους είναι κάτι παραπάνω από μητέρας- γιου..

Η Βολούμνια ανήκει σ’εκείνη την κατηγορία γυναικών που ζει τις οποίες φιλοδοξίες,της απαγορεύει το φύλλο της διαμέσου του γιου της..

Το σκηνικό στη Ρώμη είναι άρρωστο καθώς την μαστίζει λοιμός..πόσο σχετίζεται αυτή η κατάσταση με τις δολοπλοκίες-προδοσίες που συμβαίνουν στον Κοριολανό..

Ο αξιακός κώδικας του Κοριολανού διαλύεται καθώς τον υπερβαίνει ο λαϊκισμός και η διαφθορά που μαστίζουν τη χώρα..

Και σ’αυτό το έργο του Σαιξπηρ βλέπουμε δυνατούς αυτοκράτορες να μην μπορούν όμως στο τέλος ν’ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες του αξιώματος..

Δυστυχώς ο Κοριολανός ως άμεμπτος αδιάφθορος αριστοκράτης καταρρέει κάτω απ την πίεση των δολοπλοκών της πολιτικής και δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί στο σάπιο σκηνικό..

Αυτό το καιρό σε συναντάμε σε πρόβες για την “Εντα Γκαμπλερ”σε σκηνοθεσία Άντζελα Μπρούσκου..

Η Έντα Γκάμπλερ είναι ίσως το πιο ολοκληρωμένο έργο του Ιψεν..
πραγματικά συναρπαστικό,και το θέμα του είναι το θέμα του 21ου αιώνα..το φύλλο..η Έντα αρνείται το παραδοσιακό ετεροκανονικό δίπολο και έτσι γίνεται μια ηρωίδα του 21ου αιώνα και όχι του 19ου που γράφτηκε το έργο..

Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που ιντριγκάρει και θέλουν ν’αναμετρηθούν με την ηρωίδα..

Έμενα με γοητεύει η ρομαντική ηθική του προσώπου,και η ανικανότητα της να ζήσει μια ζωή που δεν αναγνωρίζει ως τέτοια..να ζήσει “παίζοντας”το ρόλο γυναίκα..

Υπάρχουν ιδεολογίες στην εποχή μας..

Νομίζω ότι ζούμε το τέλος κάθε ιδεολογίας όσο παράξενο και αν ακούγεται..είναι αλήθεια..

Τι είναι αυτο που σε φοβίζει στην Ελλάδα του 2017,και γιατί δεν μπορεί να βγει απ αυτό το τέλμα..Ζούμε τους χειρότερους εφιάλτες μας..

δεν ξέρω πότε θ’αγγίξουμε τον περίφημο πάτο..κάθε φορά μοιάζει να βρίσκεται και πιο κάτω..

Κλείσε με μια ευχή-μότο..

Ψυχραιμία αυτή είναι η ευχή μου ψυχραιμία..

Γιάννης Βανταράκης για το Κάθε Μέρα