από τη Λίνα Μπάκου – 2006 119’ ταινία
Με την πολύ καλή περιπέτεια φαντασίας ‘Snowpiercer’ -πρώτη αμερικάνικη ταινία του Κορεάτη σκηνοθέτη Joon-hoBong- να έχει ήδη βγει στους κινηματογράφους και με το νέο εξελιγμένο και επίσης αμερικάνο Godzilla να κάνει πρεμιέρα, θυμήθηκα ότι η καλύτερη ταινία με τέρατα που έχω δει ποτέ, δεν είναι άλλη από μια νοτιοκορεατική ταινία του 2006, με σκηνοθέτη τον Joon-hoBong και τίτλο ‘Gwoemul’ (TheHost -Ο Επισκέπτης).
Η ιστορία με δυο λόγια: Τέλη του 2000. Στην αμερικάνικη στρατιωτική βάση στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας Σεούλ, ο διοικητής αποφασίζει παράνομα να ριχθούν 200 μπουκάλια φορμαλδεΰδης στον υπόνομο που οδηγεί στον ποταμό Han.
Έξι χρόνια μετά και ενώ χιλιάδες ψάρια έχουν μολυνθεί, νέα περίεργα αμφίβια κάνουν την εμφάνισή τους.
Δίπλα στο ποτάμι βρίσκεται η οικογενειακή καντίνα των Park. Εκεί βρίσκουμε τον Gang-du έναν ανώριμο απλοϊκό σαραντάρη που τον εγκατέλειψε η γυναίκα του, αφήνοντάς τον να μεγαλώσει την κόρη τους Hyun-seo, και τον ηλικιωμένο πατέρα του Hee-bong.
Μαζί τους ζουν, ο μικρός αδερφός του Gang-du, άνεργος απόφοιτος πανεπιστημίου και πρώην ακτιβιστής Nam-il και η αδερφή τους -πρωταθλήτρια στην τοξοβολία- Nam-joo.
Ένα πρωί από τα βάθη του ποταμιού, εμφανίζεται ένα τερατώδες πλάσμα που σπέρνει τον πανικό και το θάνατο ενώ πριν εξαφανιστεί, αρπάζει την κόρη του Gang-du.
Η κυβέρνηση με τη σύμπραξη των Αμερικανών, παραπληροφορεί τον κόσμο, θέτει σε καραντίνα όσους ήλθαν σε επαφή με το τέρας, απαγορεύει την κυκλοφορία και διασπείρει φήμες μόλυνσης από μεταδιδόμενο ιό.
Η οικογένεια θρηνεί το χαμό της Hyun-seo, μέχρι τη στιγμή που δέχεται ένα τηλεφώνημα από τη μικρή που είναι ακόμη ζωντανή!
Κοστίζοντας μόλις 10 εκατ. δολάρια, μεγαλύτερο μέρος των οποίων ξοδεύτηκε στο σχεδιασμό και την δημιουργία του ψηφιακού τέρατος, η ταινία εντυπωσιάζει με την φαινομενικά απλή και ρεαλιστική αφήγηση ενός … οικογενειακού δράματος.
Στον πυρήνα της περιπέτειας μια οικογένεια loser, τα μέλη της οποίας βασανίζονται από πολλά τραύματα και προσωπικά αδιέξοδα. Οι διαφορετικοί χαρακτήρες και οι συγκρούσεις τους μαζί με τη θλίψη και την απόγνωση για το χαμό του πιο αθώου και αγαπητού μέλους τους αλλά και η αναπάντεχη συσπείρωση και ηρωική δράση με την ελπίδα διάσωσής του, προσφέρουν αυθεντική συγκίνηση που μαζί με το σασπένς και τον τρόμο της υποβλητικής εμφάνισης του τέρατος δημιουργούν ένα μοναδικό αποτέλεσμα.
Πραγματικοί, καθημερινοί άνθρωποι αντιμέτωποι με ασυνήθιστες καταστάσεις.
Ο Joon-hoBong δίνει μαθήματα αφήγησης και σκηνοθεσίας δημιουργώντας μια πρωτότυπη, έξυπνη, ανατρεπτική, αγωνιώδη και ιλαροτραγική ταινία με τέρατα, παίζοντας με τα κλισέ του είδους και χωρίς συνταγή Hollywood.
Το Gwoemul και οι κινήσεις του σχεδιάστηκαν με την προσωπική συμμετοχή του σκηνοθέτη που εμπνεύστηκε από την πραγματική ανακάλυψη στον ποταμό Han ενός περίεργου ψαριού με σπονδυλική στήλη σε σχήμα S.
Το τέρας με σαφώς μικρότερες διαστάσεις από το Godzilla, μπορεί να εξαφανίζεται στους υπονόμους γύρω από τον ποταμό Han αλλά και να αναδύεται με εξίσου φονικά αποτελέσματα και γι’ αυτό θυμίζει περισσότερο ένα μεταλλαγμένο serialkiller με σχέδιο, παρά ένα κτήνος εκτός ελέγχου.
Το πολιτικό σχόλιο που είναι σαφές και παρόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και αφορά τη συνεχή παρουσία και εμπλοκή των αμερικανών σε όλη τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, δεν άφησε ασυγκίνητους τους … βορειοκορεάτες που επαίνεσαν την ταινία για το περιεχόμενό της.
Είτε λοιπόν αποφασίσετε να δείτε το στυλιζαρισμένο αμερικανό Godzilla, είτε όχι, ανακαλύψτε το Gwoemul.
Δείτε γιατί η καλύτερη ταινία με τέρατα που έχω δει ποτέ, στην πραγματικότητα είναι μια πολυεπίπεδη, γεμάτη αγωνία, συγκινητική και τελικά πολύ ανθρώπινη ιστορία.
