Του Ιωσήφ Παρασκευά, Υποψηφίου Διδάκτορα στο ΕΜΠ

Από σήμερα θα ξεκινήσω να γράφω μια σειρά από γρήγορες ερωτήσεις με τις απαντήσεις τους. Τα δε μαθηματικά, όπου υπάρχουν θα είναι αρκετά απλά. Πάμε λοιπόν!

#1. Έστω ότι στις εκλογές έχεις μπροστά σου τα ψηφοδέλτια από δύο άτομα. Ο πρώτος (Α) σου λέει ψήφισε με για να κάνω το σωστό για την χώρα, αλλά σίγουρα θα πρέπει κι εσύ να δουλέψεις ως πολίτης. Ο δεύτερος (Β) σου λέει ψήφισε με για να σε βολέψω. Ηθικά συμφωνούμε ότι το σωστό είναι να προάγεται η χώρα, γιατί τότε όλοι κερδίζουμε ενώ το δεύτερο είναι λάθος. Ψηφίζεις τον (Β) όμως. Αν τώρα ο (Β) σε μια κρίση συνείδησης μετά τις εκλογές, αποφασίσει να κάνει το ηθικά σωστό, εσύ που τον ψήφισες για τον ηθικά λάθος λόγο, τον θεωρείς τον (Β) τελικά σωστό ή λάθος;

Απάντηση: Συχνά ακούμε «οι βουλευτές/δημ. σύμβουλοι/οτιδήποτε κοιτάνε μόνο την πάρτη τους και δεν κοιτάζουν τον λαό». Το πρόβλημα εδώ είναι η προσωπική αντίληψη του καθένα για την έννοια της αντιπροσωπευτικότητας. Δεν έπρεπε καν να μπεις στο δίλημμα. Έπρεπε να ψηφίσεις τον (Α). Το πολιτικό μας σύστημα είναι αντιπροσωπευτικό. Άρα το να εγκαλείς μετά έναν που ψήφισες για τους λάθους λόγους, είναι υποκριτικό και ανεύθυνο.

#2. Έστω ότι έχουμε μια περίπτωση που 1 άτομο κλέβει από χρήματα επιχορήγησης 1,000,000€ και μια άλλη περίπτωση όπου 1,000 άτομα κλέβουν 1,000€. Το συνολικό ποσό κλοπής είναι το ίδιο. Τι είναι χειρότερο;

Απάντηση: Αν και τα δύο είναι μεμπτά (η κλοπή είναι κλοπή), το δεύτερο είναι χειρότερο κι εξηγώ. Ο πρώτος είναι μία ψήφος (συν όσους πείσει) ενώ στην δεύτερη είναι 1,000 ψήφοι (συν όσους πείσουν). Αν για κάποια εκλογή συνδικαλιστή/βουλευτή/οτιδήποτε, για να μην ελεγχθούν, οι 1,000 ψηφίσουν κάποιον που ξέρουν ότι δεν θα κάνει σωστά την δουλειά του ή τους υποσχεθεί “μη-έλεγχο”, τότε και ο πρώτος με το 1εκ € θα την βγάλει καθαρή. Φαινομενικά βέβαια αυτός θα έχει βγάλει περισσότερα, και οι δεύτεροι θα φωνάζουν ότι “δεν έκλεψαν και τόσα πολλά”, αλλά η ζημιά είναι 1,000 φορές μεγαλύτερη στο τέλος της ημέρας (όσα και τα άτομα…).

#3. Εντάξει κι αυτοί έκλεψαν αλλά όχι τόσα όσα οι άλλοι (συνέχεια της άσκησης λογικής #2). Δεν ισχύει; (επιμένεις, έτσι;)

Απάντηση: Ας πάρουμε ένα “τυχαίο” παράδειγμα. Έστω 10,000 άτομα παίρνουν παράνομα ένα επίδομα 50€ το μήνα, εδώ και 10 χρόνια. Δεν είναι και πολλά 50€, σωστά; Λάθος! 50€ επί 12 μήνες (δεν βάζω καν μήνες-δώρα) επί 10 χρόνια επί 10,000 άτομα μας κάνουν 60,000,000€. (60 εκ. €). Βάλτε τώρα αντί για 50€ ό,τι ποσό ακούτε κατά καιρούς στις ειδήσεις για πλαστά επιδόματα/συντάξεις/οτιδήποτε και βάλτε τον αριθμό των ατόμων από 10,000 σε ό,τι επίσης ακούτε, και αθροίστε όλα τα ποσά που θα υπολογίσετε – τελικά ένα σημαντικό κομμάτι του χρέους της χώρας (και αν τα βάλετε κάτω, το σημαντικότερο…), δεν χρειάζεται να το έχουν φάει οι πολύ πλούσιοι αλλά όλοι από λίγο, ε; Προσθέστε τώρα ότι κάθε ένα από αυτά τα άτομα επηρέαζε κι επηρεάζει στην ψήφο του από 1-3 άτομα ακόμα και έχετε μια καλή εικόνα (σε συνδυασμό με την άσκηση λογικής #1) για την κατάσταση σήμερα…

Θα επανέλθω και με άλλες ασκήσεις λογικής σύντομα!