Αναβίωσε το έθιμο τα “Λαζαράκια” η Θρακική Εστία Βέροιας σήμερα το πρωί. Οι μικρές κυρίες της Θρακικής Εστίας ντυμένες με παραδοσιακές στολές περπάτησαν την πεζοδρομένη αγορά της Βέροιας κρατώντας καλαθάκια στολισμένα και τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου:
«Σήκω Λάζαρε, και μη κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη
σ’έφερε χαρτί και κομπολόι…»
Η αναπαράσταση αυτή ήταν από τις πιο όμορφες και ιδιαίτερες αναπαραστάσεις εθίμου που συναντάμε τα τελευταία χρόνια και η Θρακική Εστία Βεροίας πιστή στα έθιμα, τα αναβιώνει με την πρέπουσα σοβαρότητα κάθε χρόνο.
Λίγα λόγια για το έθιμο, για να μαθαίνουν οι μικρότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι.
Τα “λαζαρικά” από τόπο σε τόπο έχουν πολλές παραλλαγές. Στη Στερεά Ελλάδα, τη Μακεδονία και τη Θράκη στο έθιμο έπαιρναν μέρος μόνο κορίτσια, οι “Λαζαρίνες” ή “Λαζαρίτσες”, έτσι έβρισκαν την ευκαιρία να γίνουν γνωστές και σαν υποψήφιες νύφες.
Ο εθιμικός κύκλος του Λαζάρου αποτελεί μια πολύ δημοφιλής εκκλησιαστική γιορτή. Κυρίαρχο στοιχείο του εορτασμού του θανάτου και της έγερσης του Λαζάρου από τον τάφο είναι οι αγερμοί- που εκτείνονται εμπλέκοντας και την Κυριακή των Βαΐων. Τα έθιμα παρουσιάζουν εξαιρετική ποικιλία ως προς τον αριθμό, το φύλο, την ηλικία, την κοινωνική θέση των συντελεστών, ως προς τη θεατρική τους παρουσίαση, τον θρησκευτικό, κοσμικό ή μαγικό τους χαρακτήρα.
Οι αγερμοί των παιδιών, κυρίως κοριτσιών μικρής ηλικίας, συνοδεύονται κρατώντας ένα είδωλο, που παριστάνει το Λάζαρο, και ανθοστόλιστα καλαθάκια. Η απεικόνιση του Λαζάρου μπορεί να είναι μια μεταμφιεσμένη σκούπα (Λαγός Έβρου), την οποία λικνίζουν καθώς τραγουδούν σαν να πρόκειται για πραγματικό μωρό- έτσι πιστεύεται ο αναστημένος Λάζαρος στη λαϊκή αντίληψη. Το ομοίωμα του Λαζάρου μπορεί επίσης να είναι ζυμωμένα ψωμάκια ή κουλουράκια με ανθρώπινο σχήμα (στη Θράκη τα ονομάζουν Λαζαράκια). Στο ανθοστολισμένο καλαθάκι, που συνοδεύει τον αγερμό, τοποθετούνται τα αυγά, που λαμβάνουν τα παιδιά.
