“Ούτε να  διαβάσετε αυτήν την παρουσίαση. Απλώς πηγαίνετε να δείτε το Gravity”- Don’t  Even Read This Review. Just Go See Gravity.

Ό, τι πιο εύστοχο είχα διαβάσει για την ταινία πριν τη δω, ήταν τελικά αυτός εδώ ο τίτλος από το ομώνυμο άρθρο του  UNDERWIRE.

Γιατί τα λόγια περισσεύουν όταν τελικά δεν πρόκειται να δεις μόνο μια ταινία, αλλά πιο πολύ, να συμμετέχεις σε μια  εμπειρία.

Όταν πριν από περίπου 2 χρόνια ο Μεξικανός Alfonso Cuarón σκηνοθέτης ταινιών όπως: Great Expectations -1998,  Y tu mamá también  -2001, Harry Potter and the Prisoner of Azkaban -2004, Children of Men -2006, αλλά και παραγωγός ταινιών όπως: Crónicas -2004, Pan’s Labyrinth -2006 και Biutiful -2010, ξεκίνησε την προετοιμασία για μια διαφορετική ταινία -όχι ακριβώς επιστημονικής φαντασίας αλλά πιο πολύ επιβίωσης στο διάστημα σε 3D, κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό που θα ακολουθούσε .

Πώς θα μπορούσε άλλωστε, τη στιγμή που και οι 2 πρωταγωνιστές δήλωσαν ότι έπαιζαν στα τυφλά, κλεισμένοι για ώρες σε ένα μηχανικό κουτί, κρεμασμένοι από σχοινιά ή κινούμενοι από μαριονεττίστες (!) σε συνθήκες που απείχαν πολύ από αυτό που θεωρούμε ως διάστημα. Οι μόνοι που γνώριζαν πώς θα ήταν η ταινία ήταν ο σκηνοθέτης και ο παιδικός του φίλος και -καταπληκτικός- διευθυντής φωτογραφίας, o επίσης Μεξικανός, Emmanuel Lubezki.

Mετά από προσπάθειες χρόνων, τα δικαιώματα του σεναρίου που ο σκηνοθέτης έγραψε μαζί με το γιο του Jonás, όχι μόνο αγοράστηκαν από την Warner Bros αλλά και κίνησαν το ενδιαφέρον της Angelina Jolie -η οποία τελικά αποχώρησε όταν δεν συμφώνησαν  στο μισθό των 20 εκατ. δολαρίων που απαιτούσε.

Μετά από  την άρνηση και της Natalie Portman να πρωταγωνιστήσει και ενώ ο συνηθισμένος να φορά βαριές στολές -Iron Μan- Robert Downey jr.  είχε συμφωνήσει για το ρόλο που τελικά … κατέληξε στον George Clooney, o σκηνοθέτης πήρε το ρίσκο να δώσει μια ευκαιρία στη Sandra Bullock. Και δικαιώθηκε.

Η ιστορία με δυο λόγια:  H Dr. Ryan Stone ιατρική μηχανικός συμμετέχει στην πρώτη της αποστολή στο διάστημα με σκοπό να κάνει επιδιορθώσεις στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Μαζί της, στην τελευταία του αποστολή,  βρίσκεται ο βετεράνος αστροναύτης Matt Kowalski. Όταν ένας ρώσικος πύραυλος χτυπάει ένα δορυφόρο, ξεκινά μια αλυσιδωτή αντίδραση, καθώς τα συντρίμμια που ταξιδεύουν σε τροχιά, χτυπούν το διαστημικό λεωφορείο Explorer, που μεταφέρει την ομάδα των αστροναυτών και το τηλεσκόπιο, με αποτέλεσμα οι δύο τελευταίοι επιζώντες Stone και Kowalski να αιωρούνται στο διαστημικό κενό,  μόνοι, χωρίς επικοινωνία, με λιγοστό οξυγόνο, ξεκινώντας έναν άνισο και σχεδόν παράλογο αγώνα επιβίωσης.

To Gravity σε καθηλώνει από το πρώτο πλάνο.  Κινηματογραφημένο σε εκπληκτικό 3D  σε συνεπαίρνει και σε βυθίζει στο απέραντο που είναι το διάστημα. Αποδεικνύει ότι το 3D, στα χέρια ενός ικανού σκηνοθέτη, αποτελεί ένα συναρπαστικό μέσο αφήγησης. Μέσο αφήγησης και όχι αυτοσκοπός, είτε στην αγωνιώδη σεκάνς του ατυχήματος και της συνεχούς -ιλιγγιώδους- περιστροφής των ηρώων γύρω από τη Γη και τον εαυτό τους είτε όταν πρόκειται για ένα μόνο δάκρυ.

Ερμηνευτικό σόλο από την Sandra Bullock που διαπερνά την βαριά στολή και σε κερδίζει ακόμη και με τις ανάσες της, σε δεύτερο βιολί αλλά εξίσου σημαντική και η συμβολή του George Clooney που είναι πιο ανθρώπινος από ποτέ.

Με σενάριο, σκηνοθεσία, φωτογραφία, μοντάζ εικόνας και ήχου (ο ήχος δεν ταξιδεύει στο διάστημα και όσα ακούμε είναι η υποκειμενική ¨ακοή¨ των αστροναυτών μέσα στη στολή), μουσική,  ερμηνείες, 3D, όλα σε επίπεδο τελειότητας αλλά και συνταγή blockbuster, με σκηνοθέτες όπως οι Spielberg και Cameron να τη θεωρούν ως ‘την καλύτερη ταινία που έγινε ποτέ για το διάστημα’, με αναφορές σε αγαπημένες ταινίες για το διάστημα του σκηνοθέτη (φωνή του Ed Harris από το Κέντρο Αποστολών της NASA’ : Apollo 13′ και ΄The Right Stuff’,  χρήση του πυροσβεστήρα: ‘Wall-e’) και με παγκόσμιες εισπράξεις $ 472,319,000 μέχρι τώρα, το Gravity δεν είναι μια ακόμη δραματική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, αλλά πιο πολύ μια αγωνιώδης ιστορία επιβίωσης σε αδύνατες -απάνθρωπες- συνθήκες, επιμονής,  επινοητικότητας, πίστης, δύναμης πνεύματος, στάσης ζωής και αντιμετώπισης του θανάτου. Μια μεταφυσική ταινία στο διάστημα. Μία εμπειρία.

Γι’ αυτό, σταματήστε να διαβάζετε.

Απλώς πηγαίνετε να δείτε το Gravity.

Από την Λίνα Μπάκου για το Κάθε Μέρα