Κλίμα γενικευμένης απαισιοδοξίας επικρατεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα στις τάξεις των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ, οι οποίοι συνεχίζουν για 8η εβδομάδα τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους.

Αιτία της έντονης απογοήτευσης είναι αφ’ ενός ο μικρός αριθμός υπαλλήλων που κατόρθωσαν, μέχρι τέλους, να απειθήσουν στη εντολή του Υπουργείου Παιδείας για την απογραφή και αφ’ ετέρου οι μεθοδεύσεις, στις οποίες κατέφυγε ο Υπουργός για να κάμψει τις αντιστάσεις των απεργών (βλ. σκλήρυνση της κυβερνητικής στάσης με ταυτόχρονη χορήγηση δελαστικής παράτασης στην προθεσμία για την απογραφή).

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου, οι περίπου 800 απεργοί, οι οποίοι είχαν αρχικά καταθέσει δηλώσεις περί μη απογραφής (620 από το ΕΚΠΑ και 180 από το ΕΜΠ), κάμφθηκαν τελικά από τις ισχυρές πιέσεις του Υπουργείου, με συνέπεια να απομείνουν λιγότεροι από 300. Και ενώ τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων διαμηνύουν σε όλους τους τόνους ότι η έκβαση της απογραφής και η συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων αποτελούν ανεξάρτητα, μεταξύ τους, διακυβεύματα, η αρνητική τροπή που πήρε η υπόθεση της απογραφής αποτέλεσε δυναμίτη για το ηθικό των απεργών.

Έτσι, η κοινή συνέλευση των εργαζομένων του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ, η οποία διεξήχθη την Τρίτη το πρωί, παρέπεμπε σε μνημόσυνο. Και μόνο η σκέψη ότι, ύστερα από 8 εβδομάδες κινητοποιήσεων, κινδύνευαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους με άδεια χέρια, έριχνε βαριές σκιές στη συνέλευση, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ένιωθαν – σε ανθρώπινο επίπεδο – ταπεινωμένοι, επειδή αναγκάστηκαν την τελευταία στιγμή να υποκύψουν στις πιέσεις του Υπουργείου και να αλλάξουν την δήλωσή τους, συμπεριλαμβανόμενοι στην απογραφή. Με το ηθικό των απεργών να βρίσκεται στο ναδίρ, το ενδεχόμενο της αποκλιμάκωσης των κινητοποιήσεων είχε αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα και το σενάριο της αναστολής της απεργίας σιγοψιθυριζόταν στα διάφορα πηγαδάκια.

Ωστόσο, η μεσημβρινή απόφαση της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ να στηρίξει χωρίς αστερίσκους τον αγώνα των διοικητικών αποτέλεσε μια πρώτη καλή είδηση γι’ αυτούς και αναπτέρωσε το ηθικό τους. Πάντως τα προβλήματα για τους απεργούς παραμένουν. Στην αυριανή του Συνέλευση (30/10), ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ θα κληθεί να αναμετρηθεί με σειρά από αδήριτα διλήμματα που τίθενται πιεστικά ενώπιόν του.

Πρώτο μεγάλο στοίχημα για τους διοικητικούς αποτελεί η εξομάλυνση της αναταραχής που προκάλεσε στις τάξεις τους η υπόθεση της απογραφής. Τον αρχικό φόβο πολλών απεργών για την απειλούμενη θέση τους σε αργία έχει κιόλας διαδεχθεί ένα έντονο συναίσθημα ενοχής, όσων υπαλλήλων τροποποίησαν την τελευταία στιγμή την αρχική τους δήλωση και έσπευσαν να απογραφούν. Η διαφύλαξη ενός κλίματος ενότητας και συνοχής μεταξύ των απεργών που δηλώθηκαν στην απογραφή και των 268 συναδέλφων τους που δεν δηλωθήκαν αποτελεί ζητούμενο της αυριανής γενικής συνέλευσης. Κατά δεύτερον, ο Σύλλογος των Διοικητικών θα κληθεί να τοποθετηθεί επί των προτάσεων που κατέθεσαν με πρόσφατη επιστολή τους προς τον Υπουργό Παιδείας 18 μέλη ΔΕΠ με κορυφαίες διοικητικές θέσεις στα Τμήματα και τις Σχολές του ΕΚΠΑ. Στην επιστολή που συνυπογράφουν οι 18 προτείνεται η σταδιακή θέση σε διαθεσιμότητα περίπου 400 (αντί 498 που ζητεί το Υπουργείο) υπαλλήλων του ΕΚΠΑ, οι οποίοι, είτε τελούν σε χαλαρή οργανική σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών (π.χ. αποσπασμένοι, αδειούχοι άνευ αποδοχών που απασχολούνται σε ιδιωτικούς φορείς κλπ), είτε βαρύνονται με πειθαρχικά παραπτώματα και αδικαιολόγητες απουσίες, είτε αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν ως το 2015. Η συμβιβαστική αυτή πρόταση δεν έτυχε, μέχρι στιγμής, της σοβαρής προσοχής του Υπουργού Παιδείας, οι προθέσεις του οποίου παραμένουν αδιευκρίνιστες.

Εξ άλλου, την αυριανή απόφαση των διοικητικών αναμένεται να επηρεάσουν τρεις ακόμα παράμετροι. Κατά πρώτον, η επιθυμία τους να συντονισθούν με την προαναγγελθείσα 24-ωρη πανελλαδική απεργία της ΓΣΕΕ, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 6 Νοεμβρίου. Κατά δεύτερον, η απροθυμία τους να υποστείλουν τη σημαία μιας μακράς κινητοποίησης, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει κάποιο χειροπιαστό απόκτημα. Και τέλος, η προσωρινή ανοχή της μεγάλης μάζας των φοιτητών, οι οποίοι δεν έχουν προχωρήσει, ως τώρα, σε σημαντικές αντιδράσεις στο κλείσιμο του Πανεπιστημίου. Με εξαίρεση τους επί πτυχίω φοιτητές, για τους οποίους όλα δείχνουν πως θα υπάρξει ειδική μέριμνα, οι περισσότεροι φοιτητές του ΕΚΠΑ μοιάζουν να έχουν συμβιβαστεί με την οριστική απώλεια της επαναληπτικής εξεταστικής του Σεπτεμβρίου και στρέφουν τώρα την προσοχή τους στη διάσωση του εξαμήνου. Η μη απώλεια του τελευταίου, σε συνδυασμό με τις οικονομικές αντοχές των απεργών φαίνεται να χαράσσουν το απώτατο χρονικό και κοινωνικό όριο αντοχής των κινητοποιήσεών τους.

Εκτός αν στο μεταξύ βρεθεί κάποιος έντιμος συμβιβασμός…

Του Παναγιώτη Τσιάλα, Φοιτητή Νομικής Αθηνών