Στην ειδησεογραφία, η είδηση δεν καταλαμβάνει την έκταση που η σπουδαιότητά της συνεπάγεται: οι δικαστές κάνουν αποχή από τα καθήκοντά τους. Όχι απεργία, αυτή απαγορεύεται ρητώς από το Σύνταγμα. Απλούστατα, δεν δημοσιεύουν τις πολιτικές αποφάσεις ενώ καθημερινά ανεβαίνουν στην έδρα στις 9, διακόπτουν τη συνεδρίαση στις 10 και αναβάλλουν τις υποθέσεις στις 3, “λόγω παρέλευσης του ωραρίου του/της γραμματέως”. Αυτό θα συνεχιστεί τουλάχιστον έως τις 20 Οκτωβρίου, εκτός εάν συμφωνηθεί το ύψος των αποδοχών τους.

Τι κι αν οι υποθέσεις αναβάλλονται, καθυστερούν σαδιστικά, παραγράφονται; Είχαν προηγηθεί κι οι κινητοποιήσεις των δικηγόρων την προηγούμενη διετία, με αποτέλεσμα η απονομή της δικαιοσύνης να έχει καταντήσει ένα ανέκδοτο στην Ελλάδα. Τι κι αν οι αποφάσεις δεν εκτελούνται; Έτσι κι αλλιώς, οι δικαστές δεκαετίες τώρα έκλειναν τα μάτια στην απίθανη πρακτική φοροδιαφυγής και διαφθοράς που συντελούνταν μέσα στα δικαστήρια, στην “καθαρογραφή των αποφάσεων”. Για όσους δεν το ξέρουν, προκειμένου μια υπόθεση να καθαρογραφεί πιο σύντομα, ο/η γραμματέας αναλάμβανε να το κάνει έναντι αντιτίμου που πλήρωνε ο πελάτης. Με ταρίφα ανά σελίδα. Χρήμα ζεστό, μαύρο φυσικά και πολύ. Τι είναι η καθαρογραφή; Η μεταφορά της σκέψης του δικαστή σε μορφοποιημένο έγγραφο που μπορεί να διαβαστεί και χρησιμοποιηθεί περαιτέρω. Διότι οι περισσότεροι δικαστές πρόσφατα μόλις υποχρεώθηκαν από τον νόμο να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό υπολογιστή για να γράφουν τις αποφάσεις. Επί δεκαετίες, τις έγραφαν με το χέρι, σε ό,τι χαρτί τους βρισκόταν πρόχειρο. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που είδα δικαστική απόφαση έπαθα σκοτοδίνη: ήταν γραμμένη σε φύλλα κομμένα από τετράδιο ορθογραφίας! Λέγεται πάντως ότι ακόμη αρκετοί δικαστές δεν γράφουν τις αποφάσεις στον υπολογιστή και φυσικά οι γραμματείς έχουν κάθε συμφέρον να μη διαμαρτύρονται.

Αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω γράψει το σημαντικότερο: ότι το Σύνταγμα ορίζει ότι απαγορεύεται η απεργία στους δικαστές. Οι δικαστές απεργούν με την ιδιόρρυθμη πρακτική της διακοπής της συνεδρίασης και της παρέλευσης του ωραρίου των γραμματέων. Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι ίδιοι οι άνθρωποι που έχουν ως λειτούργημα και επάγγελμα την εφαρμογή των νόμων, δίνουν το παράδειγμα της αυτοδικίας.

Προσέξτε, σας παρακαλώ, το ύφος της από 19/9/2012 ανακοίνωσης της Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Βασιλικής Θάνου – Χριστοφίλου: “Αντί η Κυβέρνηση να προσπαθήσει να εξευρεθεί λύση και να αποκατασταθεί η ηρεμία στον ευαίσθητο χώρο της Δικαιοσύνης, προκαλεί ακόμα περισσότερο, με τις δηλώσεις Αρχηγού Κόμματος, συμμετέχοντος στην Κυβέρνηση, ο οποίος επικαλείται το επιχείρημα ότι οι διακοπές συνεδριάσεων των Δικαστηρίων συνιστούν μορφή απεργίας, που, ως προς τους Δικαστικούς Λειτουργούς, απαγορεύεται από το Σύνταγμα, ενώ γνωρίζει και αποσιωπά ότι οι κινητοποιήσεις των Δικαστών αποτελούν απλώς και μόνο απάντηση στην επιμονή της Κυβέρνησης για νέες μειώσεις των αποδοχών τους, σε συνολικό ποσοστό άνω του 50% ή και 60% , μειώσεις που αναμφίβολα συνιστούν παραβίαση του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος, με το οποίο ρητά προστατεύονται οι αποδοχές τω Δικαστικών Λειτουργών. Παρόμοιες δηλώσεις δημιουργούν ευλόγως την εντύπωση, ότι η Κυβέρνηση θεωρεί, ότι εκείνη μεν δικαιούται κατά περίπτωση και κατά τρόπο αυθαίρετο να παραβιάζει το Σύνταγμα καθώς και ότι ουδείς δικαιούται να αντιδρά.”

Την καλύτερη απάντηση στην κυρία Αρεοπαγίτη δίνει ο πρωτοδίκης Γρεβενών κ. Μιχάλης Ντόστας με ένα εξαιρετικό κι απίστευτα τολμηρό άρθρο. Αξίζει τον κόπο να διαβαστεί ολόκληρο. Ξεχωρίζω μια φράση από το κείμενο: “Η τιμή να κρίνεις τους συμπολίτες σου δεν εξαργυρώνεται με κανέναν μισθό.”

Ο κ. Ντόστας δεν δείχνει για πρώτη φορά τόλμη. Ένα επώνυμο σχόλιό του τον περασμένο Οκτώβριο είχε κάνει αίσθηση σε όσους το πρόσεξαν τότε. Σε απάντηση της ανακοίνωσης του τότε προέδρου της Ένωσης, Αρεοπαγίτη Χαράλαμπου Αθανασίου (νυν βουλευτή και αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών…), ο πρωτοδίκης των Γρεβενών δεν δίστασε να κάνει λόγο για εκβιασμό. Το πλήρες σχόλιο είναι:

“Θεωρώ άκομψη τη φράση “θεωρώ αδιανόητο να υπάρξει έστω και ένας συνάδελφος που να μην εφαρμόσει τις αποφάσεις αυτές”. Ακόμη και στις νόμιμες απεργίες υπάρχει και το λεγόμενο “αρνητικό απεργιακό δικαίωμα”. Η εξαγγελθείσα από την ΕΔΕ απεργία είναι ευθέως αντισυνταγματική και παράνομη και ως εκ τούτου αδιανόητο είναι το να εφαρμοστεί η απόφαση της Συνέλευσης. Η παραπάνω φράση με την απολυτότητά της, όταν απευθύνεται από Αρεοπαγίτη σε κατώτερους δικαστές, μπορεί να εκληφθεί – έστω και από κάποιον κακόπιστο- ως έμμεση απειλή για την υπηρεσιακή του μεταχείριση και εξέλιξη και για αυτό έπρεπε να παραλειφθεί. Εγώ προσωπικά δεν θα εφαρμόσω την απόφαση, καθότι: Α) όταν ανέλαβα καθήκοντα δικαστή, ορκίστηκα υπακοή στο Σύνταγμα (και άρα και στο άρθρο 23 παρ.2 εδ. β΄αυτού), Β) ενόψει του ότι η Χώρα βρίσκεται κατά κοινή παραδοχή στο χείλος του γκρεμού δεν θα τη σπρώξω και εγώ συμμετέχοντας σε μία κινητοποίηση, που στην ουσία οδηγεί σε απενεργοποίηση της τρίτης κρατικής λειτουργίας. Επειδή ακριβώς ιεραρχώ την πατρίδα μου και το κύρος της Δικαιοσύνης ως θεσμού πάνω από το στενό οικονομικό και επαγγελματικό μου συμφέρον. Μιχάλης Ντόστας, Πρωτοδίκης Γρεβενών.”

Μιλήσαμε χθες στο τηλέφωνο με τον κ. Ντόστα. Χωρίς ίχνος έντασης στη φωνή του, απλώς υπερασπίζεται τη θέση του, τα πιστεύω του, το λειτούργημά του. Υπάρχουν κι άλλοι συνάδερφοί του που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος. Πολλοί άλλοι όχι, όπως είναι φυσικό. “Το Σύνταγμα παραβιάζεται με κυνισμό”, μου είπε χαρακτηριστικά. “Αυτό προκαλεί εκμαυλισμό στους δικαστές, ιδίως στους νεότερους. Οι μεγαλύτεροι έχουν ήδη διαμορφώσει τη στάση τους, έτσι κι αλλιώς. Αλλά είναι εκμαυλισμός για τους νεότερους…”

Όχι, δεν δείχνει να φοβάται για τον εαυτό του. Εμείς πάλι, θα πρέπει να φοβόμαστε. Να τρέμουμε άμα τύχει να έχουμε μια υπόθεση στα δικαστήρια. Διότι οι ίδιοι οι δικαστές που έκριναν ότι το Μνημόνιο είναι σύμφωνο με τις επιταγές του Συντάγματος κι ότι “λόγοι δημοσίου συμφέροντος δικαιολογούν αυτές τις περικοπές στις αποδοχές και συντάξεις, οι οποίες είναι μέσα σε βιώσιμα επίπεδα” φτάνουν να παραβιάζουν οι ίδιοι το Σύνταγμα και να γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους λόγους δημοσίου συμφέροντος, το σεβασμό στον πολίτη, την ίδια την αξιοπρέπειά τους.

Όχι, δεν θα ήθελα με τίποτα να με δικάσει η κάθε κυρία Βασιλική Θάνου – Χριστοφίλου. Επειδή δεν το θεωρεί τιμή της να κρίνει τον πολίτη.

Δείτε επίσης την άποψη του δικηγόρου Πατρών Χρήστου Λαδά και της δικηγόρου Κοζάνης Ντόρας Τσικαρδάνη.

Της Χριστίνας Ταχιάου

Πηγή: protagon.gr