Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική. Ένα πρωινό του 1982 οι κάτοικοι ξυπνούν με ένα απίστευτο θέαμα: Ένα τεράστιο διαστημόπλοιο αιωρείται πάνω από την πόλη τους.

Κανείς δε γνωρίζει από πού ήρθε ή για ποιο λόγο, αν οι διαθέσεις των επιβατών του είναι φιλικές ή εχθρικές.

Για πολλές μέρες οι αρχές αδυνατούν να επικοινωνήσουν με τους άγνωστους επισκέπτες. Όταν τελικά η ¨σιωπή¨ γίνεται αφόρητη, αποφασίζουν να εισέλθουν στο εσωτερικό του διαστημόπλοιου.

Αυτό που αντικρίζουν είναι ένας άρρωστος, πεινασμένος, εντελώς εξαθλιωμένος πληθυσμός από εξωγήινα αποκρουστικά πλάσματα που μοιάζουν με δίποδα έντομα ή … γαρίδες.

28 χρόνια αργότερα οι αρχικές ελπίδες και πανηγυρισμοί των κατοίκων της γης για την ιστορική πρώτη επαφή με έναν εξωγήινο πολιτισμό έχουν καταλαγιάσει.

Η Κυβέρνηση της Ν. Αφρικής αρχικά είχε αποφασίσει να φιλοξενήσει τους επισκέπτες σε ένα στρατόπεδο προσφύγων στα όρια της πόλης του Γιοχάνεσμπουργκ, στη σκιά του διαστημοπλοίου που εξακολουθεί να παραμένει εγκαταλειμμένο και αμετακίνητο στο ίδιο σημείο όλα αυτά τα χρόνια. Οι πληθυσμός που όλα αυτά τα χρόνια ζει στο στρατόπεδο περιορισμένος και σε άθλιες συνθήκες έχει αυξηθεί και οι κάτοικοι της πόλης αντιμετωπίζουν πλέον τους εξωγήινους … μετανάστες εχθρικά.

Το στρατόπεδο έχει μετατραπεί σε γκέτο. Ονομάζεται Περιοχή 9 (District 9), ελέγχεται από συμμορίες Νιγηριανών λαθρεμπόρων και περιφρουρείται από μια ιδιωτική στρατιωτική δύναμη την MNU (Multinational United).

Πραγματικός σκοπός της MNU είναι να έχει πρόσβαση στην εξωγήινη πολεμική τεχνολογία. Το πρόβλημα είναι ότι τα όπλα των εξωγήινων λειτουργούν μόνο όταν τα χειρίζονται οι ίδιοι –μέσω του DNA τους.

Όταν μετά από πιέσεις των κατοίκων του Γιοχάνεσμπουργκ, η κυβέρνηση αποφασίζει να εκκενώσει την Περιοχή 9 και να μετακινήσει τον εξωγήινο πληθυσμό σε ένα νέο στρατόπεδο στην έρημο, μακριά από κατοικημένες περιοχές, η MNU που είναι υπεύθυνη για τη μεταστέγαση αναθέτει στον υπάλληλό της Wikus van de Merwe, ένα μεθοδικό και στεγνό γραφειοκράτη –εντελώς ανύποπτο για όσα θα αντιμετωπίσει, να κοινοποιήσει στους κατοίκους την απόφαση της κυβέρνησης και να πάρει την γραπτή συγκατάθεσή τους.

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης , ο Wikus εκτίθεται σε ένα περίεργο εξωγήινο χημικό με αποτέλεσμα να αρχίσει σταδιακά να μεταμορφώνεται σε … εξωγήινο.

Πολύ γρήγορα αναθεωρεί τις απόψεις του και με 2 αναπάντεχους συμμάχους στο πλευρό του ξεκινά έναν αγώνα επιβίωσης που τον φέρνει αντιμέτωπο με τους μέχρι τώρα εργοδότες του, την αλήθεια για την εξωγήινη παρουσία, αλλά κυρίως με τον ίδιο τον εαυτό του.

Σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος αυτής της μοναδικής ταινίας/εμπειρίας, είναι ο 30χρονος -το 2009, νότιο-αφρικανός Neill Blomkamp. O Blomkamp, με σπουδές στα οπτικά εφέ και καριέρα στην τηλεοπτική διαφήμιση, είχε επιστρατευθεί από τον πολύ Peter Jackson, για να σκηνοθετήσει το ¨Halo¨, ταινία που θα βασιζόταν στην ομώνυμη σειρά βίντεο-παιχνιδιών. Όταν το σχέδιο ναυάγησε, ο Jackson εκτιμώντας το ταλέντο του νεαρού, του πρόσφερε 30 εκατ. δολάρια για να σκηνοθετήσει ό, τι ταινία ήθελε με τον ίδιο τον Jackson ως παραγωγό !!

Ο Blomkamp άδραξε την ευκαιρία, έχοντας έτοιμο το σενάριο για μια ταινία μεγάλου μήκους στο μυαλό του, αφού τo 2006 είχε σκηνοθετήσει μια ταινία μικρού μήκους που πραγματευόταν το ίδιο θέμα με το District 9.

Η 6λεπτη ταινία είχε τίτλο ¨Alive in Joburg¨ και ο σκηνοθέτης την είχε εμπνευστεί από πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στην εποχή του Apartheid -το 1966- στο Cape Town και συγκεκριμένα στην Περιοχή 6 –District 6, όταν μετά από ένα διάταγμα της κυβέρνησης χαρακτηρίστηκε περιοχή ¨ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΕΥΚΟΥΣ¨ .

Το αποτέλεσμα ήταν 60.000 έγχρωμοι κάτοικοι να υποχρεωθούν δια της βίας να αφήσουν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους και να εκτοπιστούν σε συγκροτήματα πολυκατοικιών, 25 χιλ μακριά από την παλιά γειτονιά τους.

Μπορείτε να δείτε όλη την ταινία μικρού μήκους εδώ:

Το District 9 ήταν μια από τις πρώτες ταινίες που γυρίσθηκαν με την επαναστατική ψηφιακή κάμερα RedΟne που διέθεσε ο γενναιόδωρος παραγωγός της και έχει τη μορφή ψεύδο-ντοκιμαντέρ, (Mock-documentary) .

Ξεκινά με συνεντεύξεις αυτόπτων μαρτύρων του γεγονότος της άφιξης του διαστημοπλοίου και παρουσιάζει τα γεγονότα με τη μορφή τηλεοπτικών νέων και ρεπορτάζ.

Μέσα από τη συνεχή ροή των ειδήσεων εισάγεται και ο κύριος πρωταγωνιστής Wikus van de Merwe: (To όνομα αυτό χρησιμοποιείται ευρέως στη Ν. Αφρική, ως χαρακτήρας σε ανέκδοτα και χρησιμοποιήθηκε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο)

Στο ρόλο του ¨νότιο-αφρικανού πόντιου¨ Wikus, ο φίλος του σκηνοθέτη από την εφηβεία ακόμη, Sharlto Copley. O Copley που το παιδικό του όνειρο ήταν να γίνει κινηματογραφικός ηθοποιός, αλλά μέχρι τότε έκανε καριέρα ως τηλεοπτικός παραγωγός, όχι μόνο πρωταγωνίστησε στην ταινία του…κολλητού του, αλλά έκλεψε και τις εντυπώσεις.

Η αίσθηση ότι παρακολουθούμε αμοντάριστα πλάνα από τη ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση μιας κραυγαλέας πραγματικότητας μαζί με συνεντεύξεις απλών πολιτών, αξιωματούχων και εικόνες θεόρατων εξωγήινων η θέα των οποίων μας σφίγγει το στομάχι, δε μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Όλα τα παραπάνω, μαζί με το συνδυασμό του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα ενός ανύποπτου (κατ’ ευφημισμόν ηλίθιου δηλ.) γραφειοκράτη, δημιουργούν ένα παράξενο, αρχικά δύσπεπτο αλλά τελικά περίτεχνο αποτέλεσμα που προσφέρει πολλά περισσότερα από αυτά που περιμένεις να πάρεις.

Ποτέ η πραγματικότητα δεν ήταν πιο σουρεαλιστική, ακόμη κι όταν ξέρεις ότι αυτό που παρακολουθείς δεν είναι παρά μια μεσαίου μεγέθους ταινία επιστημονικής φαντασίας .

Το εμφανέστατο πολιτικό σχόλιο του δημιουργού δεν αφορά μόνο τη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας του με επίκεντρο την εποχή του Απαρτχάιντ. Αφορά σήμερα περισσότερο από ποτέ θέματα όπως η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, ο φυλετικός διαχωρισμός, η λαθρομετανάστευση .

Όταν το εξωγήινο διαστημόπλοιο πρωτοεμφανίζεται στο Γιοχάνεσμπουργκ, όλοι περιμένουν να δουν μια ανώτερη μορφή ζωής με ανεπτυγμένη τεχνολογία, πολλές βαθμίδες μπροστά από εμάς στο μακρύ δρόμο της εξέλιξης. Το διαστημόπλοιο όμως αποδεικνύεται μια εγκαταλελειμμένη μεγάλη βάρκα γεμάτη εξαθλίωση που περιμένει από εμάς να είμαστε οι σωτήρες .

Κι όχι μόνο αυτό. Η μορφή της ζωής που περιέχει μας φαίνεται και είναι αποκρουστική.

Σκοπός του σκηνοθέτη ήταν οι εξωγήινοι να μην έχουν καμία σχέση με κάποια μορφή ζωής με την οποία να μπορούμε –ως θεατές- να ταυτιστούμε , κάτι όμως που θα έκανε αδύνατη την πλοκή της ταινίας. Ο τελικός σχεδιασμός κατέληξε στις τρίμετρες δίποδες ακρίδες/γαρίδες της ταινίας και ο καλλιτεχνικός συμβιβασμός τελικά απέδωσε, αφού κάποια στιγμή δύο – και τελικά τρεις- από αυτές καταφέρνουν να αγγίξουν την καρδιά μας.

Η ειρωνεία που διατρέχει την ταινία, που παίζει και με τα όρια της παρωδίας, είναι από τα μεγαλύτερά της πλεονεκτήματα.

Τα γκέτο που κάποτε στέγαζαν και διαχώριζαν τους μαύρους πληθυσμούς του Γιοχάνεσμπουργκ, στην ταινία μετατρέπονται σε στρατόπεδο των εξωγήινων .

Οι έγχρωμοι παίρνουν με ευκολία το ρόλο των λευκών πρώην δυναστών τους και με τη σειρά τους εκμεταλλεύονται με όποιον τρόπο μπορούν τα νέα θύματά τους.

Η μεγαλύτερη όμως ανατροπή είναι αυτή που γίνεται με το πιο ενδιαφέρον τέχνασμα πλοκής όλων. Αυτό της μεταμόρφωσης: Καθώς ο Wikus αφήνει σιγά-σιγά πίσω του το γήινο εαυτό του, μαζί του αφήνει και τα χειρότερα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης του .

Όταν έχει πλέον καταληφθεί από το ξένο DNA, γίνεται πιο ¨ανθρώπινος¨ από ποτέ.

Το District 9 κυκλοφορεί σε Blu-ray και DVD.

To 2013 περιμένουμε με αγωνία να βγει στις αίθουσες και η 2η μεγάλου μήκους ταινία του Neill Blomkamp με τον τίτλο ¨Elysium¨ και πρωταγωνιστές τον Matt Damon, τη Jodie Foster και τον (Wikus) Sharlto Copley.

Από την Λίνα Μπάκου για το Κάθε Μέρα