Μετά τη Merkel τώρα και ο Barroso δηλώνει ότι η κρίση της ευρωζώνης δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς αλλαγή των συνθηκών, μεταβιβάζοντας περισσότερες εθνικές αρμοδιότητες- όπως οι προϋπολογισμοί- στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.

Μιλώντας σε ανώτατους ευρωπαίους διπλωμάτες (4 Σεπτεμβρίου), ο Barroso ισχυρίστηκε ότι υπάρχει ανάγκη για «μεγαλύτερη πολιτική και θεσμική ολοκλήρωση» καθώς και η εδραίωση μιας «πραγματικής πολιτικής ένωσης» μέσω αλλαγών των Συνθηκών της ΕΕ.

Παραδέχτηκε ότι η «αλλαγή των συνθηκών παίρνει χρόνο», τόνισε ωστόσο ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η αξιοπιστία, η Ένωση χρειάζεται μια διττή προσέγγιση: δράση βραχυπρόθεσμα, αλλά επίσης «ορίζοντα» για την ενίσχυση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.

«Η βραχυπρόθεσμη δράση δεν είναι αρκετή διότι οι λεγόμενες αγορές γνωρίζουν πολύ καλά ότι μακροπρόθεσμα η σταθερότητα του νομίσματος εξαρτάται επίσης από την πολιτική δομή και τη σταθερότητα των θεσμικών οργάνων που βρίσκονται πίσω από αυτά», επεσήμανε. «Γι’ αυτό ενώ δίνουμε βραχυπρόθεσμες απαντήσεις στην αστάθεια, ταυτόχρονα, πρέπει να έχουμε ορίζοντα για το μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο. Επομένως αυτά τα επίπεδα- βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο- δεν πρέπει να θεωρούνται ασύμβατα και πρέπει να δράσουμε σε διάφορα πεδία».

Ο Barroso αναμένεται να αναπτύξει τις δικές του απόψεις για τις αλλαγές των συνθηκών στην ετήσια ομιλία του, που θα πραγματοποιηθεί στις 12 Σεπτεμβρίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο.

Στην ομιλία του αναμένεται επίσης, να κάνει λόγο για μεγαλύτερη δημοσιονομική ένωση και πλήρη τραπεζική ένωση, επεκτείνοντας τις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δημιουργώντας παράλληλα ανεξάρτητο οργανισμό εποπτείας ορισμένων τραπεζών.

Διαφορές για την ΕΚΤ

Αναφορικά με την ΕΚΤ, ο πορτογάλος επεσήμανε ότι υπάρχουν αντιθέσεις για τον ρόλο της.

«Δικαιολογημένα, η ΕΚΤ δε θέλει να στείλει το μήνυμα ότι τα κράτη μέλη μπορούν να συνεχίσουν, ας το θέσουμε ειλικρινά, με ανεύθυνες δημοσιονομικές πολιτικές, μη βιώσιμα επίπεδα χρέους και έλλειψη εποπτείας όπως είδαμε πρόσφατα όταν ανακαλύψαμε ότι η πραγματικότητα των χρηματοπιστωτικών τομέων δεν ήταν ακριβώς αυτό που έδειχνε», είπε.

Και στα δύο σημεία, ο Barroso φάνηκε να συμφωνεί με την Merkel, που θέλει μια νέα συνθήκη για μεγαλύτερη πολιτική ένωση προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση χρέους της ευρωζώνης. Η γερμανίδα καγκελάριος ελπίζει μάλιστα η σύνοδος κορυφής του Δεκεμβρίου να συμφωνήσει σε συγκεκριμένο οδικό χάρτη για την έναρξη της διαδικασίας.

Μαζί με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Herman Van Rompuy, τον Πρόεδρο του Eurogroup Jean-Claude Juncker και τον Πρόεδρο της ΕΚΤ Mario Draghi, ο Barroso αναμένεται να καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση στη σύνοδο κορυφής των ηγετών της ΕΕ 18-19 Οκτωβρίου. Η τελική έκθεση και ο οδικός χάρτης για μεγαλύτερη οικονομική και νομισματική ένωση αναμένεται να υιοθετηθούν από τους ευρωπαίους ηγέτες στη σύνοδο της 13ης Δεκεμβρίου.

Ωστόσο η Γαλλία φαίνεται διστακτική να κάνει το «φεντεραλιστικό άλμα» με μια αλλαγή των συνθηκών, που θα κατοχύρωνε τη γερμανική δημοσιονομική λιτότητα. Αντίθετα, το Παρίσι θέλει να εισάγει άμεσα τα ευρωομόλογα προκειμένου να μειωθούν τα κόστη δανεισμού των αδύναμων οικονομιών της ευρωζώνης.

Ιστορικό

Πιεζόμενοι από τη Γερμανία, οι ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν τον Δεκέμβριο του 2011 σε μια νέα συνθήκη για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην ευρωζώνη και για μεγαλύτερη οικονομική ολοκλήρωση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους της ΕΕ.

Η νέα συνθήκη, που εγκρίθηκε από τη σύνοδο της 9ης Δεκεμβρίου, απορρίφθηκε από την Βρετανία, που προσπάθησε να πάρει παραχωρήσεις ως αντάλλαγμα τροποποίησης των υφιστάμενων συνθηκών.

Πηγή: euractiv.gr