Θα έρθουν δύσκολα χρόνια έλεγε συχνά πυκνά τελευταία κοιτώντας στο άπειρο. Στο βάθος η τηλεόραση έπαιζε ειδήσεις. Ο Σημίτης, ο Μπους πρωταγωνιστούσαν ακόμα τότε στα πρωτοσέλιδα.
Είχε περπατήσει ξυπόλυτος στον Όλυμπο για να επιβιώσει από τον πόλεμο. Είχε γνωρίσει τον φόβο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και τα κατάφερε. Αλλά μονολογούσε θα ‘ρθουν δύσκολα χρόνια. Να είστε δυνατές. Να κοιτάτε μακριά πέρα από σύνορα πέρα από τοίχους έξω από όρια στενά. Και να διαβάζετε για να μην σας κοροϊδεύουν. Να μη σας κλέψουν τη ζωή.
Στα 14 μου έδωσε ένα βιβλίο με τα βασικά όλων των θρησκειών για να ξέρω να αποφασίσω μόνη μου που θα πιστεύω είπε. Και ένα πικάπ με δίσκους Φρανκ Σινάτρα και Θοδωράκη και τα άπαντα της τζαζ. Και 10 τόμους παγκόσμια ιστορία γιατί όποιος δεν ξέρει λέει το παρελθόν είναι ντουβάρι και ντουβάρι θα πεθάνει.
Στα 18 μου ένα μεσημέρι όταν μ’ αποχαιρετούσε στο σταθμό των τραίνων για να φύγω να σπουδάσω μπροστά στα μάτια μου έδωσε 5.000 δραχμές σε ένα πρεζάκι που ζητιάνευε για να μην κλέψει κι ύστερα μου είπε να προσέχεις. Ήταν 68 χρονών και ακόμα δούλευε για να τα βγάλει πέρα.
Στα 21 μου τον συνάντησα στην πλατεία Αριστοτέλους σε μια συγκέντρωση του κόμματος που υποστήριζε. Ήταν απογοητευμένος. Το είδα στα μάτια του. Θα ‘ρθουν δύσκολα χρόνια μου είπε. Πιο δύσκολα; Αναρωτήθηκα…
Με πήρε μαζί του σε πορείες. Σε γραφεία του κόμματος. Σε συνέδρια. Και ύστερα ξαφνικά σταμάτησε. Ήταν απογοητευμένος. Το είδα στα μάτια του.
Πηγαίναμε μόνο σε εκθέσεις. Σε μουσεία. Σε συναυλίες και σε θέατρα. Όλοι τους ίδιοι είναι είπε. Να πιστεύεις στον εαυτό σου. Η Ελλάδα αλλάζει. Οι Έλληνες δεν είναι πια οι ίδιοι. Και πριν όλα αλλάξουν πρέπει να πιάσουν πάτο. Να είστε δυνατές. Και να διαβάζετε να μην σας πιάσουν κορόιδο. Να μην σας κλέψουν την ζωή.
Γιατί ήρθαν δύσκολα χρόνια, μπαμπά. Και χαίρομαι που δεν είσαι εδώ για να το ζεις. Αλλά λυπάμαι, κιόλας, γιατί ενώ είσαι από αυτούς που οι συνομήλικοι μου ήθελαν να κλειδώσουν σπίτι στις εκλογές να μην ψηφίσουν ΝΔ & ΠΑΣΟΚ, οι ίδιοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Και τώρα στη Βουλή θα έχουμε 2 ντουζίνες Ναζί με ασυλία! Ήσουν και ένας από αυτούς που ήξερε τι θα πει να παλεύεις για την ελευθερία τον σεβασμό την αγάπη την ομορφιά τη γνώση την ίδια τη ζωή. Σε βλέπω να χαμογελάς και να μου λες. «Ήρθαν τα δύσκολα που σου ‘λεγα. Αυτή είναι η νέα Ελλάδα. Μη μασάς. Αυτό είναι δημοκρατία. Ένα αποτέλεσμα εκλογών που σου λέει την ΑΛΗΘΕΙΑ. Στο χέρι σου είναι να την αποδεχτείς ή όχι».
της Βάσως Βλαχοπούλου
Πηγή : parallaximag.gr
