Μου αρέσει να παρατηρώ τους γύρω μου και να μαζεύω απόψεις. Γενικά δεν βιάζομαι να βγάλω εύκολα συμπεράσματα αλλά δεν μπορώ να μην πω και την άποψή μου βασιζόμενη στις πιθανότητες. Ίσως είναι το κόλλημα που μου έμεινε από τις σπουδές στην στατιστική αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δεν μας απασχολεί προς το παρόν. Βλέπω τον τελευταίο καιρό λοιπόν γύρω μου να γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για τα περί μετανάστευσης. Κυρίως σε άτομα νεαρής ηλικίας τα οποία έχουν βαρεθεί την παρούσα κατάσταση και βλέπουν σαν λύση την φυγή.
Πολλές φορές είναι μια κάποια λύση δεν λέω, κυρίως όταν μονίμως έχεις το αίσθημα ότι χαραμίζεσαι εδώ και παλεύεις για το τίποτα ή όταν, βρε παιδί μου πώς να γίνει, έχεις καταντήσει overqualified ( σε άπταιστα ελληνικά έχεις παραπάνω προσόντα από όσα χρειάζονται) μετά από τόσα μάστερ και διπλώματα και καλώς ή κακώς δεν έχει καθόλου εμπειρία γιατί μόλις τελείωσες τα δέκα και βάλε χρόνια σπουδών σου και είσαι στο κενό.
Υπάρχουν κάποια κρίσιμα ερωτήματα εδώ. Γιατί δεν βρίσκεις δουλειά στην Ελλάδα και γιατί πιστεύεις ότι θα βρεις στο εξωτερικό; Και ακόμα ένα συμπληρωματικό : Ποιος είναι ο βασικός λόγος που θες να φύγεις; Υπάρχουν δουλειές στο εξωτερικό που δεν ζητούν εργασιακή εμπειρία; (Και αν ναι πείτε το και σε μένα για να πάω και εγώ! ). Δεν θα απαντήσω για εσάς γιατί ο κάθε ένας έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης και θα είναι κρίμα να το γενικεύσω. Πιστεύω όμως ότι στην κατάσταση που έχουμε έρθει-ή στην οποία μας φέρανε, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός- έχουμε ανάγκη να πιστεύουμε ότι κάπου αλλού είναι καλύτερα από εδώ και βλέπουμε αυτό το κάπου σαν λύση στο σκοτάδι μας παραβλέποντας τα σκοτεινά του σημεία.
Πρόσφατα διάβασα μια έρευνα για τα γραφεία μεταναστεύσεων που έχουν ξεφυτρώσει για διάφορες χώρες αλλά κυρίως για την Αυστραλία και την Γερμανία τα οποία προωθούν την άποψη ότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε έλληνες εργαζόμενους σε αυτές τις χώρες. Δεν λέω ότι όλα δεν κάνουν καλά την δουλειά τους αλλά σας λέω ότι έχουν ανακαλυφθεί πολλά που πουλάνε μάταιες ελπίδες στον κόσμο μόνο και μόνο για να πάρουν χρήματα, παραπληροφορούν και παίζουν με τον καημό ανθρώπων που έχουν πάρει την τελική απόφαση να αφήσουν αυτόν τον άλλοτε ευλογημένο τόπο.
Αυτοί που είναι οι καλά ενημερωμένοι γύρω από αυτό το πολύ σοβαρό θέμα θα είναι εκείνοι που θα κάνουν αυτό το οποίο είχαν προγραμματίσει στην καινούρια τους «πατρίδα» (Άραγε ποιος τόπος μπορεί να θεωρηθεί πατρίδα για κάποιον στις μέρες μας; Άλλο μεγάλο θέμα αυτό που δεν είναι της παρούσης). Οι άνθρωποι λοιπόν, που ψάχνουν τις λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, είναι μόνο εκείνοι που το έχουν πάρει απόφαση συνειδητά και βλέπουν την λύση αυτή ως μονόδρομο και όχι αυτοί που αναπαράγουν απόψεις που ακούνε γύρω τους του τύπου « Τι κάθεσαι και κάνεις εδώ και δεν φεύγεις έξω; Εκεί υπάρχουν δουλειές». Τι θα κάνουν όμως αυτοί όταν βρεθούνε σε καταστάσεις δύσκολες σε ξένο τόπο, χωρίς δουλειά, με υψηλό κόστος διαβίωσης και χωρίς άριστη γνώση της γλώσσας; Έχοντας και το βάρος ότι δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω τόσο απλά με το κεφάλι κατεβασμένο και «ηττημένοι». Εδώ σε θέλω κάβουρα που περπατείς στα κάρβουνα!
Σας το έχω ξαναπεί σε προηγούμενο κείμενό μου, είναι δύσκολο να ζεις στο εξωτερικό και θέλει γερό στομάχι, υπομονή και αποφασιστικότητα. Στην οικογένειά μου είχαμε και εμείς μετανάστες και ξέρω ότι η απόφαση για μετανάστευση δεν είναι ένα απλό θέμα. Τα μικρά πράγματα της καθημερινότητας είναι αυτό που δημιουργούν το μεγαλύτερο πρόβλημα και είναι τα πιο ψυχοφθόρα. Είναι απόφαση ζωής και δεν πρέπει να είναι θέμα μόδας του τύπου « ο τάδε πήγε και βρήκε δουλειά εκεί άρα να πάω και εγώ». Αναμφίβολα είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις και να ακούς γύρω σου νέα παιδιά να συζητούν για την μετανάστευση σαν να είναι πανάκια. Αυτό δηλώνει απελπισία και η απελπισία είναι κακός σύμβουλος πάντα. Δεν θέλω να σκεφτώ ότι θα ξαναγυρίσουμε σε εποχές που 50 και του 60 με τα τότε κύματα μετανάστευσης κυρίως στην Γερμανία.
Πριν κάνετε το οτιδήποτε λοιπόν που θα επηρεάσει την ζωή σας ψάξτε όλους τους τομείς και μην μένετε στην παραπληροφόρηση που σας σερβίρουν οι διάφοροι για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και να κερδίσουν χρήματα. Μην γίνεστε θύματα της μόδας και φερέφωνα απόψεων αμφιβόλου προελεύσεως. Η γνώση είναι δύναμη σε αυτές τις περιπτώσεις και πριν απορρίψετε κάτι για κάτι καλύτερο πρώτα ερευνείστε το πόσο καλύτερο είναι στην πραγματικότητα και τότε πείτε ότι το μη χείρον βέλτιστο.
Αυτά είχα να σας πω. Μέχρι την επόμενη φορά να προσέχετε τους εαυτούς σας και να έχετε τα μυαλά σας και τα μάτια σας ανοιχτά.
Υ.Γ. Οι παραπάνω απόψεις είναι καθαρά προσωπικές και ουδεμία σχέση έχουν με τις απόψεις των άλλων μελών του Κάθε Μέρα.
Από την Δέσποινα Παρασύρη για το Κάθε Μέρα
