Είναι μερικές ταινίες που σε κερδίζουν από τους τίτλους. Φέρνουν στη μνήμη στιγμές του παρελθόντος, ηθοποιούς σύμβολα, εικονικά πλάνα, χαρακτήρες μεγαλύτερους από τη ζωή, τίτλους από χρυσάφι: Taxi driver, Pale Rider, Bullit. Ταινίες που οι περισσότεροι κινηματογραφιστές ονειρεύονται να έχουν κάνει , νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν, ξέρουν τη συνταγή, βάζουν τα σωστά συστατικά, αλλά το φαγητό 9 στις 10 φορές … δεν τρώγεται.

Έρχεται τότε, ένας Δανός σκηνοθέτης με το όνομα Nicolas Winding Refn (Pusher -1996, Bronson -2008), ανακατεύει την κλασσική αμερικάνικη ιστορία του καταραμένου ήρωα χωρίς όνομα, μαρσάρει και την οδηγεί στο φίνις του θρύλου. Κι όλα αυτά πριν η ταινία κάνει τον κύκλο της από τα φεστιβάλ στις αίθουσες και καταλήξει στα ράφια των DVD.

Τι κι αν ο εν λόγω σκηνοθέτης κόπηκε 8 φορές στις εξετάσεις για το δίπλωμα οδήγησης (!)

Ο ήρωας του Drive δεν έχει όνομα, δεν έχει παρελθόν. Είναι οδηγός/κασκαντέρ σε ταινίες του Hollywood μηχανικός σε συνεργείο και οδηγός αυτοκινήτων διαφυγής για επίδοξους ληστές. Ζει μια μοναχική ασκητική ζωή μέχρι που ερωτεύεται τη γειτόνισσά του Irene που ζει με το γιο της Benicio. Ο πατέρας της οικογένειας είναι στη φυλακή. Όταν αποφυλακίζεται οι παλιές του “γνωριμίες” τον εκβιάζουν να πάρει μέρος σε μια ληστεία. Ο οδηγός προσφέρεται να τον βοηθήσει να ξεχρεώσει αλλά όλα πάνε στραβά.

Ο Ryan Gosling αποδίδει το ρόλο του ήρωα σε χαμηλούς τόνους, με ένα συγκρατημένο-νωχελικό τρόπο Πιο πολύ μηχανή ο ίδιος παρά ανθρώπινος και αφύσικα συγκροτημένος με φωνή που ίσα που ακούγεται και βλέμμα που δύσκολα αποκωδικοποιείται. Γι’ αυτό και το ξέσπασμα βίας που ακολουθεί, η πρωτόγονη πλευρά του αποτελεί μια ανατροπή από μόνη της. Ο ήρωας είναι αυτό που κάνει. Η δράση και όχι ο λόγος τον χαρακτηρίζει. Δε λέει ποτέ “σ’ αγαπώ”, θυσιάζεται γι’ αυτούς που αγαπά. Η μοναδική ικανότητά του στην οδήγηση είναι το όπλο με το οποίο εκδικείται, ο μηχανισμός επιβίωσής του, το μέσο της τελικής διαφυγής του .

Απλά θεμελιώδη μαθήματα σεναρίου από τον ιρανό Hossein Amini που πήρε το ομώνυμο βιβλίο του James Sallis και το αποδόμησε -σχεδόν το απογύμνωσε- αφήνοντας την ουσία του ατόφια. Γι’ αυτό και οι ελλειπτικοί σχεδόν ανύπαρκτοι διάλογοι που αφήνουν την εικόνα, το μοντάζ και την μοναδική μουσική να κάνουν όλη τη δουλειά .

Η μουσική της ταινίας είναι μια ιστορία από μόνη της. Αν δεν ξέραμε θα νομίζαμε ότι βουτήξαμε στη μελωδική δεκαετία του ’80. Η ηλεκτρονική pop μουσική συγκροτημάτων σαν τους Kraftwerk , αλλά και ο ήχος της Eurovision (!!!) ενέπνευσε το σκηνοθέτη που θεωρεί ότι το Los Angeles είναι μια πόλη κολλημένη στη δεκαετία του ’80. Ο μουσικός παραγωγός Cliff Martinez συγκέντρωσε τον ήχο συγκροτημάτων από όλο τον κόσμο και μαζί με το δικό του μουσικό score, δημιούργησε ένα ασύλληπτο soundtrack. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο τραγούδι των College ” A real hero”. ‘Ολο το ζουμί του χαρακτήρα, ο στίχος: “by day he was a human being and by night he was a hero ”

H επιλογή των ηθοποιών σε όλους τους ρόλους, απλώς τέλεια : Η Carrey Mulligan είναι η αθώα και τρυφερή μητέρα που ερωτεύεται ο ήρωας, ο Oscar Isaac ο μετανιωμένος σύζυγος με το προδιαγεγραμμένο τέλος, οι “κακοποιοί” Ron Perlman και Albert Brooks στα όρια του γκροτέσκο και επώδυνα επικίνδυνοι και ο Bryan Cranston ως Shannon, πατρική φιγούρα του ήρωα πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή και με τις επιλογές τους τον οδηγούν στο τελικό βίαιο ξέσπασμα.

Μεγάλος θαυμαστής του Scorsese o Winding Refn δεν μπορεί παρά να είχε στο μυαλό του τον Ταξιτζή. Βλέποντας τον ήρωα να οδηγεί στους τεχνητά φωτισμένους δρόμους του L.A. θυμόμαστε έναν άλλο μοναχικό ήρωα με το όνομα Travis Bickle σε ένα ταξί να οργώνει τους δρόμους της Νέας Υόρκης και να αναλαμβάνει με ένα τρομερό ξέσπασμα βίας να σώσει την ανήλικη πόρνη Iris (Taxi Driver -1976).

Στην ταινία αυτή έπαιζε και ο ένας των “κακών” του Drive, Albert Brooks.

Λόγοι για να δείτε το Drive, όλοι οι παραπάνω. Μια κλασική αμερικάνικη ιστορία με μοντέρνα ευρωπαϊκή ματιά, όπου η φόρμα υπηρετεί την αφήγηση με σκηνές ανθολογίας όπως αυτή στο ασανσέρ, να σου κόβουν την ανάσα.

Σίγουρα μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών και μαζί με το “Shame” μεγάλη αδικημένη στη φετινή κούρσα των Oscar με μόνο μια υποψηφιότητα για μοντάζ ήχου (!)

Αν και ο Winding Refn πήρε φέτος το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών και μαζί μια θέση στην καρδιά όλων των σινεφίλ.

Το Drive σε λίγες μέρες κυκλοφορεί σε Blu-ray και DVD.

Από την Λίνα Μπάκου για το Κάθε Μέρα