Το Σάββατο στις 4 Φεβρουαρίου παρουσιάστηκε το Ανεκδοτολόγιο του Γ.Σερβετά στη Δημόσια Κεντρικής Βιβλιοθήκη της Βέροιας. Ήδη 20 λεπτά νωρίτερα από την έναρξη της παρουσίασης η κεντρική αίθουσα της Βιβλιοθήκης είχε γεμίσει γεγονός πρωτόγνωρο για το ελληνικό κοινό, δεδομένων και των καιρικών συνθηκών. Ο Γ.Σερβετάς έφτασε μαζί με τον Β.Δέλιο και χωρίς τυπικές συστάσεις και καλωσορίσματα έγινε αμέσως ένα με το κοινό του ανταλλάσσοντας ατάκες και αστεία.
Με τον Γ.Σερβετά και τον Β.Δέλιο φυσικά κανείς δεν περιμένει μια παρουσίαση βιβλίου όπως όλες οι άλλες και πράγματι, είναι απίθανο να φανταστεί κανείς το εύρος των συναισθημάτων που κατάφερε να προξενήσει στο κοινό, με εναλλαγές τόσο γρήγορες όσο διαρκούσαν οι ιστορίες του που διαδεχόταν η μια την άλλη, από γέλια μέχρι δακρύων ως και δάκρυα συγκίνησης. Ιστορίες που όπως είπε και ο ίδιος είναι αληθινές, κάποιες δικές του αλλά και κάποιες από το κοινό και τους ανθρώπους που έχει γνωρίσει μέσα από τις παρουσιάσεις του. Ιστορίες που ανάμεσα στο γέλιο και τα δάκρια δίνουν μηνύματα ανθρωπιάς και αισιοδοξίας.
Λίγα ήταν τα πράγματα που είχαν προσχεδιαστεί εξαρχής σε αυτή την παρουσίαση, με χαρακτηριστικό το κοινό της που ήταν ανοιχτό και πρόθυμο μέχρι και να χορέψει πόλκα, ενώ ο Σερβετάς από την πλευρά του δεν άφησε τίποτε να «πέσει κάτω». Η παραμικρή κίνηση, λέξη ή ατάκα ήταν δεδομένο ότι θα σχολιαστεί με τον γνωστό άμεσο τρόπο του και με τον Β.Δέλιο πάντα να προσφέρει με τη σειρά του πρόσφορο έδαφος για περισσότερα σχόλια.
Επίσης χαρακτηριστικό της παρουσίασης ήταν ότι όση ώρα κράτησε αυτή, περίπου μιάμιση άλλη τόση ώρα αφιέρωσε ο συγγραφέας στο κοινό του και υπέγραψε ή μάλλον «σφράγισε» βιβλία αλλά και ημερολόγια ή οτιδήποτε άλλο του ζητούσε ο κόσμος και βγήκε φωτογραφίες, ακούραστος και χαμογελαστός, πάντα με την ατάκα έτοιμη που είναι αδύνατο να μην προκαλέσει γέλιο.
Αυτό το Ανεκδοτολόγιο είναι το έκτο κατά σειρά που γράφει ο Σερβετάς και που μέσα σ’αυτό προτρέπει τους αναγνώστες του και το κοινό του να του στέλνουν τις ιστορίες τους και τις ευχές τους σε αγαπημένα πρόσωπα την ημέρα των γενεθλίων τους.
Της Μαρίας Σγούρου για το Κάθε Μέρα
