Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει στο σημερινό (11/8) φύλλο της «SportDay» για την απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ όσον αφορά τον Ολυμπιακό Βόλου και την Καβάλα.
Ήταν πολλοί οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου που με πήραν χθες το απόγευμα τηλέφωνο. Παίκτες, προπονητές, παράγοντες και οι οποίοι μου ζητούσαν να επιβεβαιώσω αυτό που κυκλοφορούσε ως πληροφορία.
«Είναι αλήθεια, πάλι δεν έγινε τίποτα;», ήταν η μόνιμη ατάκα του καθενός από αυτούς που με πήραν, για να μάθουν αν όντως Βόλος και Καβάλα δεν υποβιβάστηκαν.
«Καλά, στην Ευρώπη του έριξαν 5 χρόνια και εμείς στην Ελλάδα σχεδόν τον αθωώσαμε», ήταν μία άλλη ατάκα που άκουσα, ενώ ένας τρίτος μού είπε: «Τελικά ούτε μία φορά στην Ελλάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι σωστό».
Όπως αντιλαμβάνεστε, η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Ο υποβιβασμός του Ολυμπιακού Βόλου (άδικος ή δίκαιος) και της Καβάλας (άδικος ή δίκαιος) είχε αντιμετωπιστεί από την κοινωνία του ποδοσφαίρου και αυτούς που ζουν σε αυτήν ως το ελάχιστο σημάδι κάθαρσης. Κάτι μικρό θα είχε γίνει αυτή τη φορά. Και όμως δεν έγινε.
Επαναλαμβάνω ανεξάρτητα από την ομάδα που υποστηρίζει ο καθένας, ανεξάρτητα από το αν ο Ολυμπιακός Βόλου και η Καβάλα άδικα θα υποβιβάζονταν, αυτή η κίνηση του υποβιβασμού έμοιαζε μία κάποια αρχή. Με την απόφαση-τραβεστί που πήρε η Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ, πραγματικά τραβεστί, όμως τα χάλασε όλα. Και να τιμωρηθούν, και να αθωωθούν, και να δείξουμε ότι κάτι κάναμε και τίποτα δεν έγινε εν τέλει. Συμβιβασμοί, συμψηφισμοί, παρασκήνιο, επηρεασμός προσώπων και καταστάσεων. Ο,τι δηλαδή είχαμε πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Διότι αυτή η απόφαση είναι προϊόν συμφωνιών, είναι προϊόν συμβιβασμών, είναι προϊόν διαπραγματεύσεων κάτω από το τραπέζι. Όσο για τον κύριο Γερουλάνο, που όπως διάβασα χθες το βράδυ εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την απόφαση, ένα έχω να πω: ας εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στους βουλευτές του Βόλου και της Καβάλας που άσκησαν πιέσεις, ας εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στους βουλευτές της Κρήτης που κατάφεραν να σώσουν τον ΟΦΗ και ας εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στους βουλευτές της Θεσσαλονίκης που ακόμη προσπαθούν να σώσουν τον Ηρακλή, τον μόνο δηλαδή που υποβιβάστηκε για μη αγωνιστικούς λόγους, για να τα λέμε και όλα.
Και κάτι τελευταίο. Αν αυτή ήταν η τελευταία ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως πολλοί πίστεψαν, ένα έχω να πω: δεν ήταν ποτέ τελευταία, γιατί δεν ήταν ποτέ ευκαιρία. Όπως καταλάβατε, δεν άλλαξε τίποτα. Και δεν έχει αλλάξει τίποτα όχι μόνο λόγω της χθεσινής απόφασης, αλλά από την αρχή αυτής της υπόθεσης.
ΥΓ.: Πέρα από τους πολιτικούς που δήθεν θα εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για αυτή την απόφαση και είναι αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για αυτήν καθαυτή την απόφαση, δεν αξίζουν την παραμικρή μνεία από τη μεριά μου όλοι αυτοί οι δήθεν παράγοντες του Βόλου και της Καβάλας που από χθες στα ραδιόφωνα πανηγύριζαν με εμετικό τρόπο (μέχρι και τη φράση «Ο Ψωμιάδης έχει έτοιμο μεγάλο προπονητή και μεταγραφές για να σωθούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται»). Όπως δεν αξίζουν την παραμικρή μνεία και προβολή και οι δηλώσεις όλων αυτών των δήθεν αδικημένων που περίμεναν σαν τα κοράκια πάνω από τα πτώματα, μπας και κρύψουν τις αδυναμίες τους και μείνουν στην κατηγορία ή ανέβουν κατηγορία. Όλες αυτές οι… αθώες περιστερές του ελληνικού ποδοσφαίρου που έπεσαν από τα σύννεφα, αλλά μόλις χθες. Τόσο χρόνια καλά κάθονταν στα σύννεφα…
Πηγή: sday.gr
