Οι διαταραχές διατροφής είναι κυρίως συναισθηματικές διαταραχές κατά τις οποίες το άτομο χρησιμοποιεί την υπερβολική πρόσληψη (βουλιμία) ή την αποχή (ανορεξία) από το φαγητό, στην προσπάθειά του να αποκτήσει κάποιο βαθμό ελέγχου, όταν, υποκειμενικά, εκτιμά ότι δεν έχει κανέναν έλεγχο σε καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω του.

Είναι ένας διαστρεβλωμένος και επικίνδυνος τρόπος διαχείρισης πιεστικών σκέψεων και αφόρητων συναισθημάτων.

Η ψυχογενής ανορεξία ή βουλιμία, εμφανίζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό σε γυναίκες και ξεκινά συνήθως στην εφηβεία. Αν και η αιτιολογία εμφάνισης διαταραχών διατροφής είναι διαφορετική σε κάθε περίπτωση, μπορούμε σε γενικές γραμμές να πούμε πως, πρόκειται για ασθενείς με υψηλό βαθμό ευφυΐας, που έχουν υπερβολική ανάγκη για έλεγχο και βασανίζονται από σκέψεις αναξιότητας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. («Δεν μου αξίζει να τρέφομαι»).

Σπουδαίο ρόλο φαίνεται να διαδραματίζει το οικογενειακό σύστημα που, συνήθως, είναι είτε υπερπροστατευτικό, είτε ακραία κακοποιητικό. Το 31% – 57% του πληθυσμού των ανορεκτικών, είναι ή υπήρξαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας.

Από τα παραπάνω φαίνεται πως η αιτιολογία των διαταραχών διατροφής είναι πολυσύνθετη και κατ’ επέκταση απαιτεί χρονικά εκτεταμένη θεραπευτική παρέμβαση. Βασικό μέλημα της θεραπείας είναι να βοηθήσει το θεραπευόμενο να απεμπλακεί από τη διαστρεβλωμένη θεώρηση της εικόνας του εαυτού του και καταφέρει να εξερευνήσει το συμβολικό νόημα που προσδιορίζει τη σχέση του με την πρόσληψη τροφής.

Πηγή: neaarxi.com

http://www.youtube.com/watch?v=VywJEankDXs]