Τα σημερινά δεδομένα θέλουν τα περισσότερα παιδιά -και ιδιαίτερα αυτά που ζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα- να μεγαλώνουν με πρότυπο τους χαρακτήρες του WOW, DOTA, BITE FIGHT και άλλων χαρακτήρων. Αυτό συμβαίνει επειδή η υπερβολική χρήση των video games έχει σφηνωθεί για τα καλά στη ζωή τους.
Τα τελευταία 25-30 χρόνια όπου και ξεκίνησαν να κυκλοφορούν τα video games έχει παρουσιαστεί το πρόβλημα του ΕΘΙΣΜΟΥ σε αυτά τα παιχνίδια με αποτέλεσμα την υπερβολική τους χρήση. Αντικοινωνικότητα, εσωστρέφια, ακόμα και κρίσεις πανικού! σε παιδιά ηλικίας ακόμα και 10 ετών!. Τα video-games εκμεταλλεύονται την φυσική ανάγκη ενός ανθρώπου να ανταποκρίνεται σε μία πρόκληση (τα παιχνίδια αποτελούν μία πρόκληση!) και την μετατρέπουν σε εθισμό με άσχημες παρενέργειες για την προσωπικότητα του εθισμένου.
Ορισμένοι γονείς μάλιστα δείχνουν ανενόχλητοι από το γεγονός ότι τα παιδιά τους αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην διαμόρφωση ενός εικονικού χαρακτήρα παρά στον ίδιο τους τον εαυτό. Ανύπαρκτοι φίλοι, ελάχιστες έως μηδαμινές έξοδοι, και μία γενική ατονία στον χαρακτήρα των εθισμένων παιδιών είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά τους.
Το άρθρο αυτό δεν αποσκοπεί στην απαγόρευση των video-games καθώς πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο είναι λάθος, αλλά στην εφαρμογή του αρχαίου Ελληνικού ρητού “παν μέτρον άριστον“. Έχει αποδειχθεί ότι σε κανονική χρήση, τα video – games λειτουργούν ως αγχολυτικά και πολλές φορές ως εκτονωτικά βοηθήματα για τους μικρούς (ή μεγάλους) μας παίκτες. Η επιλογή τους είναι και αυτό ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο όμως είναι ένα άλλο θέμα.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;
- Θα πρέπει να ενημερώνονται από ειδικούς ψυχολόγους και να προσπαθούν να απεγκλωβίσουν τα παιδιά τους από την σκοτοδίνη του εθισμού.
- Αν είναι εύκολο να περιορίσουν τις ώρες πρόσβασης σταδιακά
- Να προσπαθήσουν να δείξουν εναλλακτικές στο παιδί, προτείνοντας του εκδρομές ή/και άλλες δραστηριότητες στη φύση κατά προτίμηση
